Oud-voorzitter van de internationale atletiekfederatie (IAAF), Lamine Diack, zou iets meer dan 1 miljoen euro aan smeergeld hebben aangenomen. Dat heeft het Franse Openbaar Ministerie vandaag bekendgemaakt. De 82-jarige Senegalees zou het geld in 2011 hebben aangenomen om positieve dopingtests van Russische atleten weg te moffelen. Ook de naam van Britse superster Mo Farah wordt genoemd, maar daar is nog geen bevestiging van.

Lamine Diack (links op de foto) was 16 jaar lang voorzitter van de IAAF. Hij werd in augustus opgevolgd door de Brit Sebastian Coe, maar wordt nu beschuldigd van corruptie. De IAAF kan hiermee moeilijk omgaan en daarom werd het jaarlijks gala in Monaco – waar de atleet en atlete van het jaar worden bekendgemaakt – geannuleerd.

Op 28 november zal er dit keer dus geen groots feest worden georganiseerd, maar eerder een kleine bijeenkomst. Huidige voorzitter van de atletiekfederatie, Sebastian Coe geeft tekst en uitleg op de site van de IAAF : “Gezien de omstandigheden is dit duidelijk niet het moment om een viering op poten te zetten. Toch willen we onze jaarlijkse uitreikingen niet afzeggen en daarom zullen de winnaars op internet en sociale media toch bekend worden gemaakt. We zullen ook een geschikte datum zoeken om deze prijzen op een aanvaardbare manier te overhandigen.”

Onweerswolken boven Keniaanse atletiekbond

Het Wereld Anti-Doping Agentschap dreigt met een schorsing van vier jaar voor de Keniaanse atletiekbond. Die dreiging volgt op het falende antidopingbeleid die in de Keniaanse atletiek heerst. Mocht het dreigement werkelijkheid worden, dan zouden de Keniaanse atleten voor een periode van vier jaar niet aan de bak mogen komen. De bal ligt nu volledig in het kamp van het Keniaanse atletiekbeleid. Willen ze niet meer geviseerd worden, dan zal het Afrikaanse land toch strenger moeten optreden tegen hun valsspelende atleten.

Kenia had er deze zomer een fantastisch WK opzitten. Ze haalden 16 medailles en moesten daarin alleen de V.S. voor zich dulden. Op de medaillestand stonden ze wel op één. Dat hadden ze te danken aan hun zeven gouden en zes zilveren medailles. Opmerkelijk was dat ze niet alleen medailles haalden op hun traditionele loopnummers, maar ook bijvoorbeeld in het speerwerpen en de 400mH.