Jakob Ingebrigtsen schoot in Liévin de hoofdvogel af met een nieuw WR op de 1500m. Daarnaast was het op Franse bodem uitkijken naar een trosje Belgen. Noor Vidts kon de meeting met opgeheven hoofd verlaten na een PR in het verspringen. Eliott Crestan kreeg een rommelige 800m voorgeschoteld en kon niet meestrijden voor de zege. Michael Obasuyi strandde na een mindere start op een zucht van de finale op de 60m horden. Ismael Debjani opteerde na een val in de 1500m voor de 2.000m waarin Ruben Verheyden hem tot het ingaan van de laatste ronde het vuur aan de schenen legde. De voorspelde recordregen op internationaal vlak in Liévin bleef door een samenloop van omstandigheden uit. 

Het WR van Jakob Ingebrigtsen was zonder twijfel het hoogtepunt van een hoogstaande World Indoor Gold Tour in het Noord-Franse Liévin. De Franse organisatie bewees nog maar eens wat het is om internationale topatletiek voor te schotelen voor zowat 5.000 uitzinnige toeschouwers. Langs Belgische zijde werd het een avond met ups en downs. Eliott Crestan was de eerste landgenoot die zich mocht bewijzen in het hoofdprogramma. In de snelste reeks op de 800m werd onze landgenoot echter na het nodige geduw en getrek naar de achterhoede verwezen. De Belgische recordhouder zou niet in het stuk voorkomen en moest vrede nemen met een chrono van 1’47″75. De zege ging naar de snelste man het van het moment, de Spanjaard Mariano Garcia. Garcia kon Elliot Giles achter zich houden in 1’46″29.

Michael Obasuyi kreeg de ondankbare taak op de hoge horden in mogelijk het sterkste deelnemersveld in jaren op Europese bodem. Bovendien ging Obasuyi minder van start in de tweede én meteen ook sterkste reeks met Grant Holloway in een hoofdrol. Met 7″65 zette Obasuyi ondanks die mindere start wel zijn tweede chrono ooit neer. Een evenaring van zijn PR (7″63) had volstaan voor de finale. In die finale knalde Holloway naar een beste wereldjaarprestatie van 7″35. De 24-jarige Amerikaan liep al meer onder 7″40 dan de rest van de wereld in de geschiedenis van de 60m horden. “Natuurlijk baal ik wel van mijn slechte start, maar ik neem ook goede dingen mee uit mijn wedstrijd. Ik ben blijven vechten en loop mijn tweede tijd ooit. Dat toont aan dat er meer mogelijk is én het hoofddoel blijft om top te zijn op het WK”, aldus Obasuyi na afloop. De hordeloper trekt begin volgende week naar het Poolse Torun voor een nieuwe uitdaging op de 60m horden.

Michael Obasuyi – Foto: Lucien Lambotte

Ismael Debjani kwam opnieuw onfortuinlijk ten val in de aanvangsfase van de 1500m. De Belgische recordhouder kon vervolgens nog een startplek verzekeren in de 2.000m waarin hij Ruben Verheyden tegenkwam. De Europese beloftekampioen op de 1500m leefde zich duidelijk uit in een sterke internationale wedstrijd. In de slotfase kreeg hij het echter lastig. Het signaal voor Debjani om op en over zijn landgenoot te wippen. Debjani kon na een sterk slot afklokken in 5’02″02, twee seconden boven het BR van Miel Puttemans. Verheyden kon niet ontevreden zijn met 5’04″89, goed voor de vierde plaats op de ranking aller tijden. “Zo’n 2.000m is eigenlijk twee ronden te lang, maar ik heb absoluut genoten van deze ervaring. Het was lopen kippenvel voor zo’n publiek. Er rest mij nog één 1500m dit indoorseizoen, maar ik ga me niet blind staren op de WK-limiet. Het is geen doel op zich en ik ga vooral genieten van de wedstrijden die volgen, te beginnen met de CrossCup in Hannuit zondag”, aldus Verheyden.

In het verspringen kwam Noor Vidts voor het eerst in 2022 in actie. Vidts, die door een coronabesmetting moest passen voor een grote vijfkamp in Frankrijk, gaf een sterke indruk in de zandbak. In haar tweede poging was ze goed voor 6m36, om zich vervolgens in haar zesde en laatste poging te verbeteren naar 6m51, goed voor een PR van vier centimeter. Yulimar Rojas was de beste in het verspringen met een Venezolaans record van 6m81. De hinkstapspringster kan dus ook aardig uit de voeten in die andere horizontale springdiscipline. “Het doet deugd om opnieuw een wedstrijd af te werken. Dat doe ik namelijk het liefste. Het WK indoor zie ik niet als een groot doel. Deze winter staat in het teken van trainingen met het oog op een zware zomer met zowel het WK als het EK op de planning”, vertelde Vidts na afloop.

Geen WR’s op mijl en 3.000m

Selemon Barega – Foto: Golazo

De verwachte wereldrecords op de mijl bij de vrouwen en 3.000m bij de mannen bleven uit. Gudaf Tsegay had op de mijl wel een geldig excuus. Een valpartij in de eerste ronde dwarsboomde haar recordplannen. De Ethiopische zou wel nog de zege pakken in 4’21″72. Op de 3.000m bij de mannen maakten zowel Getnet Wale als Selemon Barega nooit aanstalten om het razende tempo van de hazen te volgen. Een WR was daardoor uitgesloten. Na een tactisch steekspel was Lamecha Girma uiteindelijk de beste in 7’30″54, voor Barega en Wale. De Zweed Andreas Almgren verbaasde vriend en vijand door een nationaal record van 7’34″31 te noteren. Bij de vrouwen snelde Dawit Seyaum op indrukwekkende wijze naar een beste wereldjaarprestatie van 8’23″24, de vierde chrono aller tijden in de geschiedenis.

Ook de 800m bij de vrouwen leverde vuurwerk op. Na snedig haaswerk vochten Natoya Goule en Halimah Nakaayi een mooi duel uit. Het was Goule die het haalde in een beste wereldjaarprestatie van 1’58″46. Al kon Nakaayi niet ontevreden zijn, aangezien ze acht honderdsten later wél het Oegandees record op haar naam zetten. In het polsstokspringen bij de vrouwen vloog Anzhelika Sidorova over een beste wereldjaarprestatie van 4m85. De atlete, die onder neutrale vlag uitkomt, deed vijf centimeter beter dan olympisch kampioene Katie Nageotte en de Wit-Russische Iryna Zhuk, die met 4m80 haar eigen nationaal record verbeterde. Chris Nilsen was de beste bij de mannen met een sprong over 5m91. De Amerikaan viel ook nog zijn eigen nationaal record aan met 6m03, maar Nilsen kwam telkens nipt tekort. Menno Vloon wipte over 5m81 en legde zo beslag op de derde stek.

Ook in het hinkstapspringen bij de mannen ging de beste wereldjaarprestatie voor de bijl. De Cubaan Lazaro Martinez noteerde namelijk tijdens zijn tweede poging 17m21. Op de 60m blijft olympisch 100m-kampioen Marcell Jacobs voorlopig ongeslagen. In de finale snelde de Italiaan naar 6″50. Hij deed zo twee honderdsten beter dan de Amerikaan Cravont Charleston.