Voor het eerst dit jaar streek de Diamond League neer op Europese bodem. Rome mocht zich opmaken voor een avond topatletiek. Daar hadden de Qatarees Abderrahman Samba en de Zuid-Afrikaan Luvo Manyonga een groot aandeel in. Philip Milanov nam voor het eerst dit jaar deel aan de Diamond League, maar zijn deelname bleef eerder onopgemerkt.

Samba en Manyonga deden de temperatuur in Rome nog meer stijgen

Karsten Warholm Foto: Jeroen De Meyer

Beginnen doen we misschien wel met dé prestatie van de avond! Op de 400m horden nam Abderrahman Samba het op tegen Karsten Warholm. Het was die laatste die er als een speer vandoor ging en zo’n 350m lang aan de leiding liep. Het jonge talent uit Noorwegen verslikte zich bijna in de laatste horde waardoor Samba het commando overnam en nog stevig doortrok richting een verbluffende 47”48. Nog nooit eerder ging iemand sneller in een Diamond League en ook dit jaar kon nog niemand deze tijd kloppen. Warholm werd tweede in eveneens een heel snelle tijd van 47”82. Goed voor een nationaal record.

Over naar nog zo’n knaller van formaat. In het verspringen werd het een hoogstaande strijd tussen de amper 19-jarige Cubaan Juan Miguel Echevarria en de man met de eeuwige glimlach, Luvo Manyonga. Echevarria zette de Zuid-Afrikaan meteen onder druk door in zijn tweede poging maar liefst 8m53 ver te springen. Manyonga stelde meteen orde op zaken met een nog imposantere sprong: 8m58. Zijn PR bedraagt nog 7 cm meer, maar het was wel een wereldjaarprestatie.

Heruitgave van Eugene op de spurtnummers, snelle tijden op de afstandsnummers

Op de spurtnummers leek het een heruitgave van vorige week tijdens de Diamond League in Eugene. Het was opnieuw Ronnie Baker die het koningsnummer won door de 100m af te snellen in 9”93. Deze keer blies de wind niet te hard in het voordeel waardoor het kon meetellen als een PR én wereldjaarprestatie. Bij de vrouwen was Marie-Josée Ta Lou, deze keer wel op de halve baanronde, alweer de snelste. Ondanks een stevige tegenwind klokte ze af na 22”49.

Timothy Cheruiyot was outstanding op de 1500m. Hij kreeg bij het ingaan van de laatste ronde Manangoi en Tefera nog mee, maar kon zich op 200m van het einde helemaal loswrikken van de tegenstand. Op indrukwekkende wijze vergrootte hij zijn voorsprong stelselmatig om zo een bonus van meer dan 2” te sprokkelen op zijn dichtste belager, Manangoi. Cheruiyot zijn 3’31”22 was alweer een wereldjaarprestatie. Ook op de 3.000m steeple zorgde Conseslus Kipruto voor de snelste tijd van dit jaar met 8’08”40.

Bij de vrouwen was het uitkijken naar Emma Coburn, de enige blanke bij de vrouwen die op de 3.000m steeple de Afrikanen het vuur aan de schenen kan leggen. Zij ging samen met twee Keniaanse dames de slotronde in en leek tot op 120m van het einde kans te maken op de overwinning. Bij de laatste passage aan de waterbak ging het even mis voor de regerende wereldkampioene waardoor de kans op een niet-Afrikaanse overwinning in één klap weg was. Hyvin Kiyeng won zo in een tijd van 9’04”96, een meetingrecord en ja, alweer een wereldjaarprestatie. Coburn werd nog vierde in 9’08”13.

Milanov kan niet overtuigen, Nafi is wereldjaarprestatie alweer kwijt

Philip Milanov – Foto: Tomas Sisk

De enige Belg in Rome was Philip Milanov. Na enkele mooie worpen van voorbij de 64 meter op Belgische bodem was het uitkijken naar wat de Bruggeling in een topdeelnemersveld kon presteren. Het bleef donderdagavond echter bij een bescheiden 61m57 en een tiende plaats. De Jamaicaan Fedrick Dacres won de wedstrijd met 68m51. Bij de vrouwen won de koningin van het discuswerpen, Sandra Perkovic. Zij wierp, weliswaar met een minder zwaar werptuig, nog net iets verder dan de winnaar bij de mannen. Haar 68m93 was goed voor de overwinning en een meetingrecord.

In het hoogspringen was het eerder verrassend dat Mariya Lasitskene dit seizoen nog “maar” tot 1m97 kwam waardoor Nafi Thiam de wereldranglijst aanvoerde met haar 2m01. Lasitskene was er dan ook op gebrand om de leiderspositie weer over te nemen en liet de lat op 2m02 leggen nadat zij nog als enige in competitie overbleef. De wereldkampioene klaarde de klus en mag zich zo weer de (voorlopige) nummer één noemen.

Nog een laatste opmerkelijke prestatie die we jullie zeker niet willen onthouden was die van Alina Talay. In een wedstrijd in Oostenrijk snelde de Wit-Russische naar een hele snelle 12”41. Het is al sinds 1992 geleden dat een Europese sneller ging.