Het is van de Olympische Spelen geleden dat er nog een groot atletiektornooi plaatsvond in het magische Vogelneststadion in Peking. Deze week, zeven jaar na de Spelen, vindt het wereldkampioenschap atletiek er plaats. Vandaag stond er geen ochtendsessie op de planning, waardoor iedereen eens wat slaap kon inhalen van de voorbije nachten. Bovendien kwamen er ook geen Belgen in actie vandaag, maar dat hoeft geen domper op de WK-vreugde te zijn, want  hieronder vindt u een overzicht van een met finales beladen avond in Peking!

⇒ Halve finale 400m vrouwen

Allyson Felix dook al onder 50 seconden in de derde halve finale met 49”89 en lijkt de te kloppen vrouw te worden in de finale. De Britse Christine Ohuruogu is duidelijk een kampioenschapsloopster en toonde ook haar goede benen door haar tweede halve finale te winnen in 50”16. Shaunea Miller van de Bahamas was de beste in de eerste halve finale en lijkt ook kans te maken op een medaille. Wie het zal worden op de baanronde bij de vrouwen weten we binnen twee dagen. Morgen maken de mannen hun opwachting voor misschien wel de snelste finale ooit op een WK!

⇒ Finale discuswerpen vrouwen

Consternatie in het discuswerpen! Geen tweede wereldtitel voor de Kroatische Sandra Perkovic. De dit jaar haast onklopbare Perkovic kon haar niveau van het afgelopen seizoen niet evenaren en strandde met 67m39 op het zilver. Het goud was voor de Cubaanse Denia Caballero met een worp van 69m28. De Duitse Nadine Muller verhinderde het complete Cubaanse feestje door het brons nipt te behalen voor de neus van Jaimé Perez, die met 65m46 amper 7 cm tekort kwam. Caballero kreeg haar gouden medaille overigens van haar landgenoot “El Caballo”, Alberto Juantorena, dat Cubaanse feestje komt er dus toch!

⇒ Reeksen 200m mannen

Zeven reeksen op de 200m bij de mannen. De inzet: 25 plaatsen in de halve finales. De twee tenoren van de 100m, Usain Bolt en Justin Gatlin wisten zich heel makkelijk te plaatsen. Bolt bolde eigenlijk zoveel uit dat hij bijna nog voorbijgesneld werd door enkele figuranten. Hij won weliswaar zijn reeks in een relatief trage 20”28, maar het is duidelijk dat hij klaar is om morgen tijdens de halve finales al eens goed door te gaan. Zelfde scenario bij Gatlin. Al moest hij op het einde nog even wat accelereren om zijn naaste concurrenten af te houden, zijn tijd: 20”19. De snelste tijd in de reeksen kwam overigens van de Turk Ramil Guliyev, die naar een nieuw Turks record van 20”01 spurtte. De halve finales staan morgen gepland.

⇒ Finale verspringen mannen

Maar liefst drie Chinese verspringers in de finale en dat in hun hoofdstad! Het publiek werd alvast gek. Er was zelfs nog meer reden tot juichen, want ze leken ook nog eens kans te maken op medailles! Voor het goud en het zilver deden ze echter niet mee. Daarvoor waren de Brit Greg Rutherford en Australiër Fabrice Lapierre een klasse te sterk. Rutherford sprong naar 8m41 en behaalde daarmee zijn “Grand Slam” (Olympisch goud – Commonwealth goud – Europees goud en nu..). Voor Lapierre was het zilver weggelegd met 8m24. Maar hoe zat het met de drie Chinezen? Het was uiteindelijk Jianan Wang die de beste van de Chinezen werd met 8m18, waarmee hij het brons mee naar huis mag nemen. Zijn landgenoten Xinglong Gao en Jinzhe Li sprongen respectievelijk vier en acht cm minder ver, maar werden toch knap vierde en vijfde!

Foto: Robbie Dale
Greg Rutherford – Foto: Robbie Dale

⇒ Finale 400m horden mannen

Dat het hard zou gaan in de finale van de 400m horden werd duidelijk tijdens de halve finales. Een echte uitgesproken favoriet was er niet en dat zorgde voor een wel heel attractieve en spannende finale. Twee duo’s aan de start met Michael Tinsley en Kerron Clement voor de Verenigde Staten, maar ook Nicholas Bett en Boniface Tumuti voor Kenia. Het was Tinsley die verschroeiend van start ging, maar dat ook na 200m al moest bekopen en niet meer in het stuk voor kwam. De Kenianen speelden echter wel nog mee, net zoals de Rus Denis Kudryavtsev en Jeffery Gibson, de atleet uit de Bahama’s. Bett kon zich het best verweren tegen de verzuring in de laatste rechte lijn en liet de klok na zomaar eventjes 47”79 stoppen, goed voor de beste wereldjaarprestatie én een Keniaans record. Kudryavtsev en Gibson hadden ook reden tot vieren met beiden een nationaal record en een medaille in respectievelijk 48”05 en 48”17. Clement moest één honderdste toegeven op Gibson en greep daarmee net naast de medailles, waardoor beide atleten uit de Verenigde Staten afdropen.

⇒ Finale 1500m vrouwen

De 1500m bij de vrouwen werd een wedstrijd waarin er 700m werd “opgewarmd” om daarna de gaskraan vol open te draaien. Wie anders dan kersvers wereldrecordhoudster, de Ethiopische Genzebe Dibaba, stak de lont aan het vuur? Het werd één langegerekte sprint waarin Dibaba geen oog had voor de concurrentie en finishte in 4’08”09. Haar laatste 800m (+-1’57) zou misschien wel eens goed kunnen zijn voor de snelste dubbele baanronde op dit WK én dat tijdens een 1500m! De Keniaanse Kipyegon volgde een kleine seconden na Dibaba op de tweede plaats en de Nederlandse Sifan Hassan zorgde voor het tweede eremetaal met een Oranje randje!

⇒ Finale 800m mannen

Over naar de dubbele baanronde waarin het uitkijken werd of de Bosniër Amel Tuka zijn beste wereldjaarprestatie kon bevestigen. Olympisch kampioen David Rudisha leek tijdens de reeksen en halve finales opnieuw in topvorm te verkeren en leek dus de grote concurrent te worden voor Tuka. De eerste ronde werd relatief traag afgehaspeld onder het commando van Rudisha en zijn landgenoot Ferguson Rotich. Tuka zette zich zoals gewoonlijk aan de staart van de groep. Ondertussen verhoogde Rudisha het tempo elke 100m, maar net voor het ingaan van de laatste 200m probeerde de Pool Adam Kszczot langs de koord te passeren. Kszcztot kon echter niet over Rudisha komen en bij de echte aanzet van Rudisha leek alleen zijn landgenooit Rotich nog te kunnen volgen. Rotich moest uiteindelijk wel Kszctot én Tuka, die een mooie inhaalbeweging maakte, maar tekort kwam, voor zich dulden. Rudisha kwam in 1’45”84 over de finish, waarmee hij ook zijn tweede wereldtitel op zak heeft, na Daegu in 2011. Maar liefst 2 Europeanen mogen hem flankeren op het podium met Kszctot en Tuka in respectievelijk 1’46”08 en 1’46”30. Geen uitzonderlijke tijden zoals bijvoorbeeld de Olympische finale in 2012 waarin Rudisha autoritair naar het goud en een wereldrecord liep, maar wel een tactische wedstrijd om duimen en vingers van af te likken.

David Rudisha - Foto: André Zehetbauer
David Rudisha – Foto: André Zehetbauer