De zomer van 2016 was ongetwijfeld dé zomer van Renée Eykens. Ook de winter die daarop volgde begon uitstekend voor de atlete uit Kapellen. Met een zestal deelnames aan veldlopen en evenveel podiumplaatsen deed ook dit het beste verhopen op alweer een schitterende zomer, althans tot de dag dat zowel lichaam en geest naar rust snakten. “Dat was voor mij het moment om even alles te evalueren, met de daaruit volgende beslissing om het over een andere boeg te gooien.”

De 800m-loopster moest verstek geven voor de tweede helft van het veldloopseizoen. “Door een opeenvolging van kwaaltjes en ziekte ben ik 3 à 4 weken op de sofa beland. Rust nemen was de boodschap. Ik had plots tijd te veel, maar geen energie.” Dat was voor haar het ideale moment om de afgelopen periode te evalueren en knopen door te hakken. Eén daarvan was de breuk met haar trainer Paul Sauviller, de man die haar al meer dan tien jaar onder zijn hoede nam en haar afgelopen zomer naar haar eerste Olympische Spelen loodste. “Ik ben Paul eeuwig dankbaar dat hij mij hierbij geholpen heeft. Na de lange samenwerking met hem was het niet makkelijk om iemand anders te vinden.” Uiteindelijk viel haar oog op de Nederlandse trainer, Theo Joosten. Waarom precies hij? “Ik zocht een trainer die zowel bij mij past als persoon, als bij mij als atleet. Theo is buiten een ervaren trainer met veel kennis ook een warm persoon met wie ik goed kan praten en een goede klik heb.” Dat het meer een one-on-one samenwerking wordt, speelde ook mee in haar keuze. Het was naar eigen zeggen één van de moeilijkste beslissingen uit haar jonge leven, maar één waarvan ze tot op heden nog geen spijt heeft.

Renée Eykens in actie tijdens de cross in Bonheiden. – Foto: Peter Wagemans

Begin maart ging het licht weer op groen en mocht Eykens opnieuw haar loopschoenen aanbinden. Na enkele weken op Belgische bodem aan haar basisconditie gewerkt te hebben, vertoefde ze de voorbije twee weken in Portugal om daar haar vormpeil bij te schaven. “Ik bekeek het eerst stap per stap, dag per dag en ging terug naar de basics. Hier op stage gingen de trainingen vrij goed, maar ik kan nu nog geen voorspelling doen over hoe mijn zomer er gaat uitzien.”

Wanneer we haar op wedstrijd zullen zien, is voorlopig nog een vraagteken. “Met wedstrijden zijn we nog niet bezig. Eerst kijken hoe de voorbereidingen verder verlopen en wanneer ik terug een beetje niveau heb. Dan pas is het tijd voor wedstrijden.” Veel doelen heeft Eykens zichzelf nog niet gesteld. Deze zomer vindt er een EK voor beloften plaats, maar dit vormt geen doel op zich. “Kan ik naar het EK U23? Dolgraag! Haal ik een limiet voor het WK in Londen? Geweldig! Maar als dat niet het geval is en ik kan mijn tijden pas bevestigen aan het einde van deze zomer, ook dan zal ik enorm gelukkig zijn.” Ze beseft echter wel dat dit laatste geen evidentie wordt na een moeilijke winter en de overstap naar haar nieuwe trainer. “Ik ben me ervan bewust dat samenwerken met een nieuwe trainer tijd vraagt om elkaar te leren kennen, dus dat mag ik zeker niet vergeten als het dit seizoen nog niet loopt zoals ik had gehoopt. Plezier terugvinden in het lopen lukt me al wel en dat is voor mij een overwinning op zich. Met training, geduld, veel plezier en passie ga ik er weer voor”, aldus Eykens.