Caster Semenya strijdt al jaren voor haar recht op competitie. Vier weken geleden kreeg de Zuid-Afrikaanse atlete een grote tegenslag te verwerken. Het Zwitserse hooggerechtshof wees namelijk haar beroep tegen de testosteronregel van World Athletics af. Concreet betekent dat Semenya haar testosteronniveau moet verlagen om op de Olympische Spelen in Tokio te starten op haar geliefdkoosde 800m. Toch geeft Semenya aan verder te strijden tegen de regelgeving. Op juridisch vlak heeft de olympische kampioene nog enkele laatste mogelijkheden.
Al op 18-jarige leeftijd werd de legaliteit van Caster Semenya’s lichaam in vraag gesteld na haar WK-goud in Berlijn, ondertussen 11 jaar geleden. Ondertussen is er veel veranderd in het atletieklandschap op vlak van regels die sport overstijgen. Om in een atletiekcompetitie te mogen starten zijn er namelijk bepaalde lichamelijke vereisten waaraan een atleet moet voldoen, althans als je in de vrouwencategorie wil starten. Sinds 2018 gaat het over een testosteronlimiet op de afstanden van 400m tot de mijl. Wie boven de limiet zit, wordt verplicht via een chirurgische ingreep of hormoontherapie haar testosterongehalte te verlagen. Weigert een atlete die stappen, dan is het simpel: geen startrecht op die bewuste afstanden. Semenya beproefde haar geluk daardoor al niet zonder succes op de 200m, maar ook 5.000m. In de buurt van haar suprematie op de 800m kwam ze echter nooit.
De atlete klaagde dan ook de regelgeving van World Athletics aan bij het Hof van Arbitrage voor Sport (CAS), maar ze kreeg ongelijk. Begin september wees ook het Zwitserse federaal hooggerechtshof Semenya’s beroep tegen de beslissing van het CAS af. Een grote teleurstelling voor de atlete en haar advocaten. Semenya verklaarde dat World Athletics aan de “verkeerde kant van de geschiedenis” staat. Haar advocate Dorothee Schramm wijst erop dat “we als samenleving niet kunnen tolereren dat een sportorganisatie de fundamentele mensenrechten op deze manier negeert.” Semenya weigert via medicatie haar testosteronniveau te doen dalen. Ook geeft ze de strijd voor vrouwenrechten niet op. De Zuid-Afrikaanse heeft nog een handvol juridische opties om alsnog aan de start van de Olympische Spelen te komen.
Europees Hof voor de Rechten van de Mens
De volgende optie voor Semenya is hoogstwaarschijnlijk het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Hier kan ze de beslissing van het Zwitserse Hooggerechtshof aanklagen. Semenya kreeg eerder al duidelijke steun van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties. Ook de World Medical Association roept dokters over de hele wereld op om de regelgeving niet te volgen, aangezien verplichte niet-noodzakelijke hormonen onethisch en gevaarlijk voor de gezondheid zijn. Haar juridisch team gaf enkele dagen geleden aan grondig te overwegen om naar het Hof te stappen.
Een andere mogelijkheid voor Semenya is om via de nationale wetgeving van het organiserende land de testosteronregel aan te klagen. Volgens het CAS kunnen de verschillende landen zelf beslissen of de regelgeving van World Athletics wel strookt met de nationale wetgeving van het land. Indien Semenya wil starten in Tokio, dan zal ze een beroep op de Japanse grondwet moeten doen. Ook de Zuid-Afrikaanse atletiekbond stelt alles in het werk om de atlete alsnog naar de Spelen van volgend jaar te krijgen.
Wereldwijde steun
Semenya krijgt vanuit alle hoeken van de wereld steun. Vorige week werd de #LetHerRun campagne gelanceerd, waarmee niet enkel de uitsluiting van Semenya wordt aangeklaagd, maar ook het jarenlange discriminerende genderbeleid van de Internationale Atletiekfederatie. In het filmpje zien we hoe een jonge vrouw zich tegenover een mannenjury moet uitkleden. Die nude parades werden tot laat in de 20ste eeuw door de voormalige IAAF gehanteerd. Het is vanzelfsprekend dat mannen hun naakte lichaam niet moesten komen verantwoorden voor een jury. Ondanks de wereldwijde steun zal Semenya de komende weken en maanden vooral een juridische strijd moeten leveren, wil ze een waterkansje overhouden om opnieuw aan de start van haar dubbele baanronde te verschijnen. Het einde van een lange juridische strijd nadert, met gevolgen die de sportwereld an sich overstijgen.
Klein detail Semenya heeft chromosoom 46XY en is dus biologisch een man, dit staat in de documenten van het proces bij CAS.
Als je de vrouwensport naar de kloten wil moet je mannen in vrouwencompetitie toelaten. Prochtige voorbeelden zouden zijn Sergio Ramos in vrouwen voetbal of een 120kg rugby speler tegen een vrouw van 60kg.
Als hij toch zo graag loopt kan hij bij de mannen, waar hij thuishoort, lopen.
Reacties zijn gesloten.