Christian Coleman heeft alle frustraties van zich afgelopen in de finale van de 100m op het WK in Doha. Coleman liet geen spaander heel van zijn concurrenten en stoomde naar een PR van 9″76. Daarmee is de 23-jarige Amerikaan nu de zesde performer aller tijden. Uittredend wereldkampioen Justin Gatlin en Andre De Grasse finishten in respectievelijk 9″89 en 9″90 als tweede en derde. In het verspringen zorgde de onverwachte Jamaicaan Tajay Gayle voor opschudding. Gayle vloog naar een beste wereldjaarprestatie van 8m69 en bleef daardoor onder meer topfavoriet Juan Miguel Echevarria voor.

De finale van de 100m stond in het teken van één man, namelijk Christian Coleman. De wereldrecordhouder op de 60m kwam de afgelopen maanden in het oog van de storm terecht na het missen van drie dopingcontroles. De 23-jarige Amerikaan bleef volharden en kreeg zijn gelijk enkele weken voor de afreis naar Doha. Gisteren en vandaag kreeg hij op de piste drie kansen om zich te bewijzen. Die kansen greep hij met twee, zeker tijdens de halve finales waarin hij demonstrerend naar 9″88 snelde. Zijn concurrenten liepen voor de tweede plaats. Na 9″76 bleek dat des te meer duidelijk. Vooral het niveau in de breedte van de 100m-finale was opvallend, aangezien maar liefst vier heren in het zog van de zesde performer aller tijden onder tien seconden doken. Europees kampioen Zharnel Hughes moest vrede nemen met een zesde stek in 10″03.

Voor het Bolt-tijdperk kon overigens slechts één man sneller gaan dan 9″76, namelijk een landgenoot van Bolt: Asafa Powell. In de 200m verschijnt Coleman niet als favoriet aan de start. Daar wordt het weliswaar opnieuw uitkijken naar een jonge Amerikaan, namelijk Noah Lyles.

https://www.instagram.com/p/B293gZfHWIc/

Echevarria op zijn waarde geklopt in hoogstaande verspringfinale

Juan Miguel Echevarria leek na de kwalificaties van het verspringen alvast een gouden plak achter zijn naam te kunnen zetten. De Cubaanse springveer kon gisteren als enige overtuigen met een stevige 8m40 in zijn eerste poging. Dat kon hij echter niet herhalen tijdens de finale. De Jamaicaan Tajay Gayle zorgde echter voor opschudding door in zijn eerste poging meteen 8m46 te noteren, een sprong die uiteindelijk zou volstaan voor het goud, ware het niet dat Gayle in zijn vierde poging zowaar 8m69 noteerde. Een verpulvering van zijn PR (dat voor aanvang van de finale op 8m32 stond), de verste sprong in de afgelopen tien jaar en uiteraard een beste wereldjaarprestatie. Gayle wordt zo ook de eerste Jamaicaan die een kampnummer op zijn naam schrijft tijdens een WK. Echevarria had met een beste poging van 8m34 geen antwoord klaar. De Amerikaanse olympische kampioen Jeff Henderson, die dankzij het noodzakelijk afhaken van Will Claye (die het verspringen niet kon combineren met het hinkstapspringen) aan de start verscheen, toonde zijn klasse met 8m39 en behaalde zo het zilver. Uittredend wereldkampioen Luvo Manyonga sprong in elk van zijn zes pogingen voorbij acht meter, maar had met 8m28 geen uitzicht op een medaille.

Warholm lijkt klaar om WR aan te vallen

Karsten Warholm – Foto: Erik Van Leeuwen

Morgen staat alvast één van de belangrijkste finales van het kampioenschap gepland met de lage horden bij de mannen. Lokale held Abderrahman Samba wist zich wel te verzekeren van de finale, maar kon verre van overtuigen. De finale lijkt dus een duel te gaan worden tussen Karsten Warholm en Rai Benjamin. Het duo heeft morgen een afspraak met de geschiedenis, aangezien ze het WR van Kevin Young (46″78) in hun vizier hebben. Zowel Warholm als Benjamin leken hun respectievelijk 48″28 en 48″52 moeiteloos neer te zetten, wat het beste doet verhopen. Vooral het gemakt waarmee Warholm over de piste en horden gleed, was ronduit indrukwekkend. Kryon McMaster, zag zijn eventuele finalekansen al bijna in rook opgaan nadat hij zich verslikte in de eerste horde en bijna intiem kennis maakte met de snelle piste in Doha. Toch kon de atleet van de Britse Maagdeneilanden doorlopen en finishen na 48″40. In eerste instantie werd hij gediskwalificeerd voor het incident aan de eerste horde, maar gelukkig voor de finale kreeg de jury ongelijk. Hopelijk herpakt de voormalige Diamond League-winnaar zich morgen.

Fraser-Pryce en Ta Lou knallen in reeksen 100m

Shelly-Ann Fraser-Pryce -Foto: Erik Van Leeuwen

Shelly-Ann Fraser-Pryce kan in Doha voor de vierde keer wereldkampioene worden op de 100m en maakte tijdens de reeksen van dat nummer een duidelijk statement. De Jamaicaanse stoomde, met dito gele lokken, naar een wel héél pittige 10″80. De Ivoriaanse Marie-Josée Ta Lou deed niet onder met 10″85. Europees kampioene Dina Asher-Smith hield zich wat meer gedeisd, maar dook eveneens onder 11 seconden met 10″96. Ook Elaine ThompsonDafne Schippers en titelverdedigster Tori Bowie verzekerden zich van de halve finales.

Amerikaanse dames imponeren tijdens halve finales 800m

De afwezigheid van hyperandrogene atletes op de dubbele baanronde is duidelijk voelbaar. Het geeft de Amerikaanse vrouwen Ajee Wilson en Raevyn Rogers alvast een duidelijke boost. Samen met de Oegandese Halimah Nakaayi lijken ze de te kloppen vrouwen met het oog op de finale van morgen, aangezien ze allemaal goed waren voor winst in hun halve finale. Nakaayi moest daarvoor wel hemel, aarde en haar concurrentes haast letterlijk verzetten. Haar duwwerk werd echter niet bestraft.

Amos verschijnt niet aan start 800m, favorieten stellen niet teleur

Het grootste nieuws bij de reeksen van de 800m bij de mannen viel voor de start te rapen. Nijel Amos, de snelste man van het seizoen, gaf last minute verstek nadat hij te veel hinder ondervond aan zijn linkerachillespees. De Botswaan wil 2020 niet hypothekeren en zei daardoor met pijn in het hart af. De topfavorieten stelden tijdens de reeksen niet teleur. Vooral de Amerikaan Donovan Brazier toonde hoe vlot het kan zijn om je voor de halve finales te verzekeren. Samen met zijn landgenoot Clayton Murphy, de Canadees Brandon McBride en de Kenianen Korir en Rotich lijkt hij één van de favorieten te worden. Al moet je daarvoor eerst in de finale geraken. Iets wat volgens de Brit Kyle Langford makkelijker is dan het overleven van de reeksen. Langford overleefde met een gelukje die reeksen, maar gelooft in zijn eigen kunnen om te groeien doorheen het kampioenschap. Op het vorige WK in Londen finishte hij nog als vierde.

Pierre-Ambroise Bosse – foto: Jasper Jacobs

Regerend wereldkampioen Pierre-Ambroise Bosse en de Brit Elliot Giles wisten het meeste te overtuigen vanuit Europese hoek. Iets wat de Poolse Europese kampioen Adam Kszczot verre van kon zeggen, aangezien hij via de verliezende tijden op het nippertje naar de halve finales mag.

Lavillenie faalt, andere toppers kennen weinig problemen

Renaud Lavillenie en outdoor-WK’s… Het blijft een moeilijke combinatie. Ook nu weer in Doha, waar hij niet over 5m70 geraakte. Opvallend was wel dat zijn jongere broer Valentin wel slaagde op die hoogte en op die manier mag aantreden in de finale om duimen en vingers bij af te likken. Twee heren bleven volledig foutloos doorheen de kwalificaties. Niet toevallig waren de namen van het duo Sam Kendricks en Piotr Lisek, de regelmatigste polsstokspringers van het moment. Armand ‘Mondo’ Duplantis had tegen de verwachtingen in drie pogingen nodig om 5m75, maar had wel enorm veel ruimte over tijdens die laatste geldige poging. Het belooft een finale op het scherpst van de snee te worden met regerend olympisch kampioen Thiago Braz als gevaarlijke outsider.

Price bezorgt Amerikanen eerste goud

DeAnna Price haalde het zoals verwacht in het hamerslingeren bij de vrouwen. De Amerikaanse kampioene was met 77m54 beter dan de Poolse Fiodorow en Chinese Wang. De clean sweep voor de Amerikaanse dames kwam er niet, nadat één van de drie dames de finale niet haalde en Gwen Berry in de finale geen geldige poging noteerde. Price liet hoe dan ook haar tranen de vrije loop na haar eerste wereldtitel. Tevens goed voor de eerste werptitel ooit voor een Amerikaanse vrouw. Daniel Stahl was de enige man in de kwalificaties van het discuswerpen die voldeed aan de rechtstreekse kwalificatie-eis van 65m50. De Zweed overtuigde met 67m88. De Oostenrijker Lukas Weisshaidinger, die zeker tot de kanshebbers op een medaille wordt gerekendbibberde op de twaalfde plaats met 63m31. Toch is ook hij er in de finale bij.

https://www.youtube.com/watch?v=g3aYJRbEcDg