Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws

De zevende manche van de Flanders Cup had er een succesvolle middag opzitten. In Ninove was het niveau op alle nummers van uitzonderlijk hoog internationaal niveau en dat werd voor de Belgen bekroond met drie limieten (lees alles daarover hier). Wat een afsluiter van een mooie (en zelfs zonnige) middag moest worden, viel tijdens het naprogramma letterlijk in het water.

Al mocht de organisatie van geluk spreken. Al rond een uur of half acht werd omgeroepen dat een groot onweer over West-Vlaanderen landinwaarts trok. Even later werden ook de Gentse Feesten voluit getroffen dus was het bang afwachten wat het weer zou aanrichten in Ninove. Het dreigende wolkendek verzamelde zich en het gebliksem in de verte kondigde weinig goeds aan. Toch bleef het uiteindelijk relatief lang droog en bleven de omstandigheden voor topprestaties – zo getuige onder meer Almensh Belete – relatief gunstig.

Uiteindelijk werd zelfs het volledige hoofdprogramma nog droog afgewerkt, maar wanneer het naprogramma een goed half uurtje bezig was, was er geen ontkomen meer aan. De 400m bij de heren en 800m dames konden nog – zij het onder toenemend gedruppel – hun nummer afwerken, maar bij de 800m heren werd het van het goede teveel. De wind nam alsmaar toe, het gebliksem werd er niet minder om en vooral de waterafvoer van de piste begon onder het vele water te kreunen. Het programma werd – aanvankelijk tijdelijk – opgeschort.

Ook buiten de piste was het alle hens aan dek. De ruim 40l per vierkante meter begonnen zijn tol te eisen. Jan en alleman zocht een schuilplaats, die – zo bleek – maar net voldoende in capaciteit was voor de nog talrijke deelnemers en toeschouwers. Het pannenkoekenkraam bood nog even weerstand tegen de apocalyps, maar uiteindelijk moesten ook zij, met de vuilnisemmer die begon te drijven op het water en de tent die begon te lekken, hun meerdere erkennen. Tot in de materiaalruimte zocht men een schuilplaats en keken heel wat beteuterde en uitgeregende zieltjes, de spikes nog aan, machteloos toe.

De beslissing van de wedstrijdjury kwam er zo’n half uurtje later. Lopen was simpelweg onmogelijk en gevaarlijk. Een niet meer dan normale, doch wijze beslissing. Het leeuwendeel van de mensen dat nog niet naar huis was vertrokken, zocht hun weg naar buiten, al was het vaak springen van de ene droge plek naar de andere. Ook de grootste kantine aan de aankomst, waar de meesten verschuiling hadden gevonden, bleek deels afgesloten door het water en het betere spring- en schuifelwerk was nodig om met nog enigzins droge voeten aan de wagen te geraken. Enkele dapperen trokken nog even de (allicht natte) loopschoenen aan en gingen nog even loslopen, terwijl anderen het waterpeil gingen opmeten in de binnenbaan.

Voor zover we ter ore zijn gekomen, zijn er verder amper incidenten geweest, wat een klein wonder mag heten en een pluim voor aan de organisatie mag gegeven worden.

Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws
Foto: Atletieknieuws

 

4 REACTIES

  1. Spijtig genoeg krijgt de organisatie van mij geen pluim! Ok het weer was uitzonderlijk, maar als ze het schema hadden gevolgd had elke atleet in droge omstandigheden kunnen lopen. Ook atleten in het naprogramma pieken naar bepaalde wedstrijden maar spijtig zijn zij vaak de dupe van uitgelopen programma’s. Vergeet niet dat deze atleten minstens evenveel bijdragen ( of misschien zelfs meer ) aan deze meeting dan het hoofdprogramma! Ik hoop daarom ook dat de organisatie zijn lessen trekt uit deze editie en er volgend jaar een feilloze editie van maakt!

  2. Wellicht was je er niet bij tijdens het voorprogramma. Want dan zou je hebben kunnen constateren dat die ook al een overrompelende belangstelling kenden. Een deel van het uitlopen van het hoofdprogramma is ook te wijten aan de toevoeging van finales op de hoge horden ( op uitdrukkelijke vraag van de Belgische toppers die zich, de ene in de reeksen en de andere in de finale, kwalificeerden). Tussen die reeksen en finales werden ook nog eens lage hordenwedstrijden gelopen, met dus heel wat gezeul met horden tot gevolg. Als dat tempeest niet de kop had opgestoken, dan hadden we een schitterende Scandinavian Night gehad met een regen aan records ; nu was het spijtig genoeg een recordregen…

  3. Beste Rudy,

    Ik heb het voorprogramma van dit jaar eens vergeleken met de laatste 4 jaar. Daaruit blijkt dat er dit jaar dubbel zoveel reeksen 100, 200 en 400 meter in het voorprogramma waren in vergelijking met de vorige jaren. De laatste week zijn er heel wat voorinschrijvingen bijgekomen.

    Zoals hierboven vermeld, zijn er nog reeksen horden bijgekomen op vraag van de toppers zodat zij nog twee kansen hadden om zich te kwalificeren voor het WK. Dit kan je hen toch moeilijk ontzeggen. Die reeksen en finales waren een succes. Sara Aerts liep het minimum in de reeksen en Adrien Deghelt liep zijn minimum in de finale. Onze medewerkers namen er met de glimlach het extra werk bij.

    Wij hadden heel graag het naprogramma afgewerkt maar we konden de veiligheid niet meer garanderen en daarom werd besloten om het verdere naprogramma af te lassen. Dit was een heel moeilijke beslissing die in samenspraak met jury werd genomen. Wij hadden niets liever gehad dat alle atleten hun PB of SB hadden gelopen en dit had ons minstens evenveel voldoening gegeven dan de prestaties van de deelnemers aan het hoofdprogramma.
    We hebben zelf nog nagekeken of er op zondag wedstrijden waren in Belgie zodat de gestrande atleten daaraan konden deelnemen. Spijtig genoeg waren er geen.

    Naar volgend jaar zullen we de gebeurtenissen van dit jaar zeker meenemen en ons prorgamma ernaar aanpassen, met het risico dat bij een minder succesvolle editie er gaten in het programma zullen vallen

    In de hoop dat u ondertussen wat meer begrip kan opbrengen voor de situatie,

    Met sportieve groeten,
    Mattias Gees
    Lid van de organisatie van de Memorial Rasschaert

  4. Ik vind het eigenlijk een jammerlijke trend dat regionale atleten de F en G reeksen van de Flanders Cups gaan aflopen om tussen masters en cadetten persoonlijke records na te streven. Op regionale meetings zie je die atleten dan nog amper. Er mag voor mij echt wel een minimum gesteld worden zelfs voor het naprogramma van de fc dat er weer wat zuurstof komt voor de lokale meetings

Reacties zijn gesloten.