‘Liefde in tijden van cholera’ is een bestseller van de Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez, maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat ‘Trainen in tijden van corona’ even succesvol wordt. Covid-19 gooit roet in het eten van de (sport)wereld. Hoe gaan atleten om met het uitstel van wedstrijden, het verplaatsen van trainingsstages en de onzekerheid op sportief vlak de komende maanden? Jonathan Sacoor verbleef tot vorige week nog in de VS, maar stapte gisteren het vliegtuig op naar Chili, waar hij terecht kan bij de familie van zijn vriendin.
Jonathan Sacoor traint en studeert in deze periode van het jaar normaal gezien in Tennessee in de Verenigde Staten. Dat kwam vorige week abrupt ten einde toen de Amerikaanse president Donald Trump stevige maatregelen aankondigde. De Amerikaanse universiteitskampioenschappen NCAA volgden de maatregelen, waardoor alle competities van het resterende winterseizoen en de lente alvast zijn afgelast. Een streep door de rekening van de wereldkampioen bij de junioren, aangezien hij in goede vorm verkeert en zijn benen wil testen in wedstrijden.
In de VS ging de situatie van geen maatregelen naar draconische maatregelen op 1, 2, 3. Ook op de universiteit van Tennesee, waar Sacoor traint en studeert, was het plots alle hens aan dek. Voorlopig sluit de universiteit tot 3 april. “Er was niks meer open op onze campus. De sportaccommodaties waren gesloten, de restaurants eveneens. Je kon er niks meer doen. Knoxville was herschapen tot een spookstad. De Amerikaanse studenten zijn in hun auto gesprongen om naar huis te rijden, maar voor internationale studenten zoals ik ligt dat iets moeilijker. Je kan blijven, maar daar is geen reden toe. Lessen zijn er niet en trainingen is eigenlijk ook niet mogelijk, tenzij je over het hek springt. Je mag dan echter niet gezien worden en je moet het zonder trainen stellen. Ideaal is dat natuurlijk niet”, aldus Sacoor aan HLN.
De Belgian Tornado ging dus op zoek naar uitwijkmogelijkheden. Die waren echter schaars. Terugkeren naar België was een mogelijkheid, maar het werd reis naar Santiago in Chili. Zijn vriendin bezit de Chileense nationaliteit. “Haar mama, Ximena Restrepo (een voormalig bronzen medaillewinnares op de Spelen van 1992 op de baanronde; red.) is vicevoorzitter bij World Athletics en nodigde me uit om hier rustig te trainen. Het is er ook warmer, waardoor het virus niet zo makkelijk zou mogen verspreiden. De pistes zijn hier open en ik kan in een fitness terecht”, vervolgt Sacoor.
De huidige coronacrisis is een streep door de rekening van alle atleten wereldwijd, maar zeker ook voor atleten die toewerken naar de Spelen van Tokio. Sacoor hoopt met de Belgian Tornados een gooi te doen naar een medaille op de Spelen. Het mogelijk uitstellen van de Spelen kan zware gevolgen hebben voor het team, aangezien Kevin en Jonathan Borlée niet meer van de jongste zijn (de tweeling werd eind februari 32). Sacoor viert in september zijn 21ste verjaardag en had de aanloop naar zijn eerste Spelen ongetwijfeld anders voorgesteld. Gezien de huidige situatie is hij gedwongen om te blijven trainen. Twee weken geleden was hij op een 4x400m in zaal nog goed voor een split van 45″89, wat toch wel duidelijk maakt dat hij in een uitstekende vorm verkeert.
“Het zijn ongeziene omstandigheden en het is onmogelijk om te voorspellen hoe de toestand verder zal evolueren, maar ik heb geen grote verwachtingen. Ik kan voorlopig alleen maar trainen. Vragen zoals ‘wat als’ en ‘indien’ zijn zinloos. Het is natuurlijk niet de aanloop die ik mij had voorgesteld. Qua trainingen ging het fantastisch en nu dreigt het mogelijk allemaal in het water te vallen. We kijken al jaren uit naar Tokio, toch denk ik dat niemand de handdoek zal gooien. Het is ook daarom dat we op zoek gaan naar de beste omstandigheden om te trainen, zodat we klaar zijn als de Spelen doorgaan”, verklaart hij.
Toch kan Sacoor, ook gezien zijn jeugdige leeftijd, sport nuanceren. Er is namelijk een leven naast het voorbereiden op de Spelen en andere wedstrijden. “Veiligheid en gezondheid komen voor alles. Stel de Spelen komen er en er sterven mensen tijdens de competitie, is dat het waard? Natuurlijk heb ik het misschien makkelijker om te relativeren. Worden de Spelen uitgesteld, dan kan ik altijd zeggen dat ik er binnen één of twee jaar ook zal staan. De kaarten liggen echter anders voor wie afscheid wil nemen op de Spelen. Voorlopig is het afwachten en zien wat de toekomst brengt, zolang we maar veilig en wel zijn”, besloot hij bij HLN.
Sacoor is dankzij zijn plaats op de ranking van World Athletics quasi zeker van een deelname aan de Spelen. Met de Belgian Tornados en het team op de gemengde 4x400m heeft onze landgenoot een startbewijs op zak na het WK in Doha.
