Pandemie of niet, Rani Rosius wist zich in 2020 te ontpoppen tot de grote sprinthoop van ons land. Zowel indoor als outdoor schudde de 20-jarige atlete de nationale ranglijsten flink door elkaar. Nu Rosius zich volledig ‘in the picture’ heeft gelopen, nemen de verwachtingen toe. Zelf blijft de Limburgse er nuchter onder en werkt ze rustig toe naar een eventuele deelname aan het EK indoor in Polen. Dat EK in zaal zou haar eerste individueel optreden zijn op een internationaal kampioenschap.

Vorige winter, toen er nog sprake was van een ‘oude normaal’, knalde Rani Rosius naar 7”31 op de 60m. Daarmee bleef ze amper één honderdste boven de toenmalige WK-limiet. Verder azen op die limiet had geen zin, want niet veel later kwam het nieuws dat het WK indoor dat jaar door de coronacrisis niet zou doorgaan. Een gelijkaardig scenario herhaalde zich in het zomerseizoen. Rosius zette met 11”39 op de 100m opnieuw een stevige tijd neer, want enkel Kim Gevaert liep in het al verleden sneller. Het had haar een startbewijs opgeleverd voor het EK in Parijs, al was van dat kampioenschap evenmin sprake. De AVT-atlete hoopt dit jaar te kunnen deelnemen aan het EK indoor om ervaring op te doen op het internationaal toneel. De limiet van 7”28 is dan ook een realistisch doel.

“Het gaat best goed om eerlijk te zijn”, begon Rosius. “In januari heb ik het even rustiger aangedaan door de drukte van de examens, maar ondertussen heb ik de draad weer volledig opgepikt en ben ik goed aan het doortrainen. Het EK in Torun is zeker een doel, want de limiet is maar een klein beetje sneller dan mijn PR. Het zou mijn eerste individuele deelname zijn aan een groot kampioenschap. Stel dat ik de limiet loop, dan trek ik zonder specifieke verwachtingen naar daar. Ik weet dat ik geen podium zal halen, dus ik bekijk het meer als een kans om ervaring op te doen. Het gaat helemaal anders zijn dan een gewone wedstrijd en ik weet niet hoe ik daarmee om zal gaan. Dat wil ik allemaal eens ervaren zodat ik met meer ervaring op zak naar eventuele latere kampioenschappen kan trekken.”

Met vertrouwen richting eerste wedstrijden

Op training draait het alvast goed waardoor Rosius met vertrouwen de eerste wedstrijden kan aanvangen. Perfect op tijd, want zaterdag zal ze op de VAL-micromeeting samen met Imke Vervaet aantreden op de 60m. Het EK mag dan wel een doel zijn, de derde performer aller tijden van ons land hoopt vooral om dit seizoen met een goed gevoel over de finish te komen.

“Vorige week ben ik pas met het echte snelheidswerk en de typische starbloktrainingen begonnen. Als ik terugkijk op de voorbije maanden heb ik duidelijk aan kracht gewonnen en lukt het mij om een grotere paslengte aan te nemen. Naar mijn gevoel ben ik klaar voor wedstrijden en ik heb er ook gewoon veel zin in. Welke tijd ik zaterdag of in de daaropvolgende wedstrijden in mij heb, vind ik moeilijk te zeggen. Mijn trainer heeft daar altijd wel een idee van, maar zijn verwachtingen deelt hij meestal pas op het einde van het seizoen met mij. Het is ook moeilijk te zeggen met welke tijd ik aan het einde van het seizoen tevreden zal zijn. Stel dat ik deze winter mijn record loop met een rotslechte start, dan weet ik dat er meer inzit en kan ik niet tevreden zijn. Stel dat ik diezelfde tijd loop in een voor mij perfecte wedstrijd, dan kan ik niet anders dan blij zijn”, verduidelijkte Rosius.

Rani Rosius (links) is één van de atleten die komende zaterdag in actie komt in Gent – Foto: Lucien Lambotte

“Heb altijd voor mezelf gelopen”

Na haar optreden op het BK AC en de Memorial Van Damme, won Rosius flink aan bekendheid. Tot vorige zomer kon specialiste van het korte werk nog zonder al te veel gewicht op haar schouders in de startblokken kruipen. Nu zal de buitenwereld ongetwijfeld met nog meer belangstelling naar haar prestaties kijken. De revelatie van 2020 blijft er koeltjes onder. “Ik heb altijd voor mezelf gelopen en zal nog steeds met die ingesteldheid naar de wedstrijden vertrekken. Van nature ben ik niet bepaald een stresskip of iemand die echt bezig is met wat anderen zeggen of verwachten. Ik ben redelijk rustig, tenzij ik in mijn startblokken kruip. Dan komt er wel een gezonde dosis stress aan te pas”, aldus de vice-Belgische kampioene op de 60m.