Na een prachtige zomer, zowel individueel als met de Belgian Cheetahs, wist Justien Grillet dat haar achillespees even rust zou nodig hebben. Maar ondertussen blijkt het allemaal nog een stukje langer te duren dan verwacht. Dat vertelde ze bij de Vlaamse Atletiekliga.
Na de Memorial Van Damme laste Justien Grillet/VS drie weken rust in. “Het liefst wilde ik alternatieve trainingen doen en bijvoorbeeld wat gaan tennissen, maar de dokter raadde me aan om helemaal niets te doen en mijn achillespees te laten rusten. Die had de hele zomer pijn gedaan.”
Begin oktober hervatte de hordeloopster de trainingen, maar dat bleek niet meteen een succesverhaal. “Bij mijn eerste duurloop had ik meteen weer pijn aan de achillespees. Toen was het toch even paniek, want na een rustperiode is dat niet normaal. De pees bleek helemaal ontstoken. Tegen de BOIC-stage op Lanzarote stond ik opnieuw op de piste, maar daar heb ik te veel getraind en zo opnieuw vertraging opgelopen.”
Justien moest haar wintertrainingen opnieuw min of meer van nul heropbouwen. “Ik moest veel geduld uitoefenen, en nog altijd. Ik mag geen loopwerk doen, maar had geen zin om stil te zetten en startte een samenwerking met Squadt in Waregem. Daar ben ik met kinesisten Marie Derolez en Vincent Calluwaert intensief aan het revalideren. We werken er onder meer op de trampoline en de alter-G (de loopband met verminderde zwaartekracht, nvdr.). Ook mijn eigen kiné Frédéric Vereecke en sportarts Kris Peeters volgen alles mee op.”
Er zit progressie in de revalidatie, maar het vraagt allemaal zijn tijd. “Het gaat heel traag, maar het is mijn eigen fout. Ik wilde te snel gaan. Na een hele zomer met last is het eigenlijk maar logisch dat ik nu even op de rem moet gaan staan. Ondertussen word ik gelukkig langs alle kanten afgeremd.”
Wat betekent de hinder aan de achillespees voor de winterse plannen van Justien? “Ik keek heel erg uit naar de 60m horden indoor, maar die ga ik moeten schrappen. Met de 4×400 meter staat er ook het EK indoor op de planning en hoewel ik nog blijf proberen, zal het in principe zonder mij zijn. Als je nu nog niet aan joggen bent, moet je niet beweren dat je begin maart in topvorm gaat zijn.”
Andere trainingskampen staan er na de BOIC-stage niet meer gepland. “Ik kies er bewust voor om in België te blijven. Een intense stage kan mijn pees toch niet aan, en voor de revalidatie is het beter om zo dicht mogelijk bij mijn kinesisten te blijven. Eens terug op de been hoop ik nog aan mijn hordetechniek te sleutelen, en aan mijn uithouding ben ik nu al aan het werken. Die wordt belangrijk in het superlange seizoen dat voor de deur staat. Ik wil een grote volumebasis leggen en de komende maanden nog niet met de kwaliteitstrainingen beginnen.”
