Het BK veldlopen ligt in het verschiet. Eén van de mannen die zich daar in de strijd om de EK-tickets wilt mengen, is Marco Vanderpoorten. De veldloopspecialist maakte indruk in de eerste manches van de CrossCup en hoopt op een nieuwe deelname aan het EK cross. De 25-jarige modderduivel vertelt hoe hoe hij naast zijn veldloopspikes ook de carbonschoenen leerde appreciëren, wie hij in de gaten houdt in Hulshout en hoe hij aan zijn karakteristieke Rambo-look met rode hoofdband kwam.
Het veldloopseizoen ging voor Marco Vanderpoorten vloeiend van start. Op de CrossCup Relays in Berlare loodste hij zijn nieuwe club VAC met een sterke slotbeurt naar het podium. Tijdens de lange cross in Roeselare kwam Vanderpoorten als vijfde over de meet en was Guillaume Grimard de enige landgenoot die hij voor zich moest dulden. “Ik heb twee wedstrijden gelopen en die waren allebei heel goed. Mijn trainingen gaan ook beter dan ooit, dus ik kan niet anders dan tevreden zijn. Ik zit in de vorm van mijn leven en ben vooral benieuwd naar wat er nog komt.”
De crosser trekt met die supervorm richting het BK in Hulshout op 30 november, waar voor de eerste vier atleten een EK-ticket is weggelegd. “Isaac Kimeli en John Heymans zijn vaste waardes. Zij staan nog een trapje hoger, maar daarachter kan ik meedoen. Guillaume Grimard was wel heel sterk in Roeselare, maar zelf heb ik op stage in Font Romeu de voorbije twee weken ook nog wat extra stappen gezet. Met wat ik tot nu toe gezien heb, zullen de verschillen tussen Thomas Vanoppen, Yorick Van de Kerkhove en mij niet groot zijn. Ik ben er alleszins van overtuigd dat ik een goede kans maak.”
Als Vanderpoorten zich in Hulshout in de top vier zou weten te nestelen, zou dat een tweede seniorenselectie inhouden voor het EK veldlopen. In Brussel maakte de nu 25-jarige afstandsloper een bijzonder geslaagd debuut door als 25ste te finishen. “Het EK is waarvoor ik het doe, daar droomde ik als kind al van. Die gouden teammedaille van twee jaar geleden is een prachtige herinnering: hoeveel mensen kunnen zich ergens Europees kampioen in noemen? Het parcours in Portugal zal iets helemaal anders zijn dan Brussel, al heb ik wel gezien dat er best wat hoogtemeters en bochtjes in zitten. Dat kan in mijn voordeel spelen, maar mijn focus ligt nu helemaal op de kwalificatie.”
Vanderpoorten is een veldloper pur sang, met een voorliefde voor zware omlopen en epische veldslagen. Toch heeft hij het voorbije jaar ook flink aan zijn snelheid getimmerd. “Ik wilde mij proberen plaatsen voor het EK Running in Leuven en richting de zomer was het plan om voor de 5.000m te trainen. Aangezien de lange crossen ook relatief kort zijn geworden – het BK is nog geen 8km – is die snelheid steeds belangrijker. Eind vorig jaar hebben we besloten om één poging te wagen om een snelle 10km op de weg te lopen. In de vijf weken voor Valencia (waar Vanderpoorten 28’31” liep; red.) hebben we daarvoor alles uit de kast gehaald: Vaporfly’s aan, achter de fiets en knallen op vlakke rechte wegen. Dat deed ik daarvoor eigenlijk nooit en op die ‘beultrainingen’ heb ik serieus afgezien, maar het heeft enorm geloond voor mijn conditie. Ik heb mijn duurlopen in het bos en op uitdagendere parcoursen trouwens niet afgezworen, dat blijft belangrijk voor een loper als ik.”
Rambo
Veel moeite kost het nooit om Vanderpoorten eruit te pikken in een pelotonnetje. De karakteristieke hoofdband – bekend van bij Sylvester Stallone in de Rambo-films en treffend uitgekozen voor een onvermoeibare veldloper – maakt intussen al een hele tijd deel uit van zijn vaste plunje. “Dat is ooit begonnen als een weddenschap. In november 2021 kreeg ik Covid en moest ik in quarantaine gaan. Die eindigde net op tijd om nog te kunnen deelnemen aan een zotte moddereditie van de CrossCup in Roeselare. Thuis hadden we tijdens die quarantaine naar Rambo zitten kijken en werd ik uitgedaagd om in Roeselare met de typische hoofdband te lopen. Die wedstrijd ging supergoed, want ik plaatste me als eerste belofte voor het EK in Dublin. De gewoonte is gebleven.”
