Afgelopen zondag kwam Victoria Warpy als vierde over de finish op de lange cross in Roeselare. Intussen een vertrouwd zicht, want diezelfde plaats behaalde ze vorig jaar ook op het BK in Brussel. Toch is de 26-jarige Warpy een relatieve nieuwkomer. Pas twee jaar geleden ging de bal aan het rollen en besloot ze om onder begeleiding van een trainer naar wedstrijden toe te werken. In haar eerste crossseizoen maakte ze vrijwel meteen de aansluiting bij de top en op de piste en de weg bevestigde ze daarna met talrijke successen.

Flashback naar iets meer dan twee jaar geleden: de Antwerp Night Marathon van 2021 wordt gewonnen door een nobele onbekende. De wedstrijd doet dienst als BK, maar het is Victoria Warpy – niet ingeschreven voor het kampioenschap – die na 3u02:12 de snelste van alle vrouwen blijkt. “Zoals heel veel mensen ben ik tijdens de coronaperiode meer beginnen lopen. Ik merkte dat ik elke dag mijn loopschoenen aantrok en vond de marathon een leuke challenge. Mijn trainingen gingen redelijk goed en voor ik het wist, won ik de marathon van Antwerpen. Daarna is alles snel gegaan: Bart Raes heeft mij benaderd om serieuzer te gaan trainen richting een volgende marathon en ik wilde wel eens kijken hoe dat zou lukken. Zo ben ik ook op de piste en in de cross terechtgekomen.”

En hoe ze dat deed! Haar marathonrecord stelde Warpy intussen een kwartier scherper en in het veld ontpopte ze zich in geen tijd tot een vaste naam voorin. Ze debuteerde in november 2022 op de CrossCup van Roeselare met een vijftiende plaats en schoot daarna als een raket omhoog. In Hannuit en Diest eindigde Warpy respectievelijk als zesde en als achtste Belgische, alvorens op het BK in Brussel de kers op de taart te zetten met een geweldige vierde plaats. Die lijn heeft ze trouwens netjes doorgetrokken in het veldloopseizoen 2023-2024: op de Energyvision CrossCup Relays in Berlare loodste slotloopster Warpy haar ACW als eerste clubteam naar de tweede plaats. In Roeselare evenaarde ze haar beste individuele CrossCup-resultaat door vierde te worden. In de lente en de zomer tussen die twee crossseizoenen in liet Warpy zich ook allesbehalve onbetuigd. Op de Runners’ lab Half Marathon in Gentbrugge – die als BK gold – veroverde ze de bronzen medaille door een nieuwe besttijd van 74’04” te lopen. Daarna volgde een allereerste pisteseizoen waarin al haar wedstrijden een PR opleverden. Twee keer gaf dat zelfs recht op eremetaal: Warpy werd Vlaams kampioene op de 5.000m en op het BK AC in Brugge veroverde ze brons over diezelfde afstand. Tot slot was ze ook nog goed voor een vijfde plaats op het BK 10km op de weg.

Victoria Warpy (links) op het BK veldlopen 2023 in Brussel – Foto: Peter Wagemans

Komt die steile groeicurve dan helemaal uit het niets, of waren de kiemen altijd al aanwezig? “Het komt niet van nergens want als kind heb ik aan atletiek gedaan, maar eens ik begon te studeren werd het moeilijk om alles te blijven combineren. Ik ben wel altijd op mezelf blijven lopen. Dat waren vooral lange duurlopen omdat ik die het leukste vond. Mijn uithouding zat al best goed omdat ik veel kilometers maakte, maar snelheid trainde ik nooit. Dat is dan ook het onderdeel waarin ik nu het grootste deel van mijn progressie boek. Bart heeft mij de piste opgestuurd voor tempowerk en daar pluk ik de vruchten van.” Bart Raes begeleidt met zijn performance team ‘Smart Sport’ naast recreatieve lopers ook topatleten als Nina Lauwaert, Eline Dalemans en Charlotte Penneman. “Zelf woon en werk ik in het Leuvense terwijl Smart Sport vanuit Stekene opereert, maar Bart komt geregeld tot hier. Charlotte is in Leuven aan haar studies begonnen dus dat komt goed uit. We zitten ook samen in de EK-preselectie van de VAL. Een fijn initiatief waar een leuke sfeer hangt. We werken allemaal naar hetzelfde doel toe en motiveren elkaar door samen te trainen.”

Door haar wat ongebruikelijke traject – van de marathon naar het veld en de piste – houdt Warpy op dit moment meerdere balletjes in de lucht. “Ik vind het heel moeilijk om te zeggen waar mijn voorkeur nu net ligt. Ik heb lang gedacht dat de marathon mijn ding was, maar ik voel dat ook de kortere afstand iets heeft; al ben ik dat eigenlijk nog maar net aan het ontdekken. De cross is misschien wel het leukste door de afwisseling en het feit dat het een echte race is. Op het einde zit je kapot, maar niet zoals na een marathon. Voorlopig hoef ik ook niet te kiezen dus na dit veldloopseizoen ga ik mij opnieuw op een marathon toeleggen. Vanaf januari gaat het volume weer omhoog en dan mik ik waarschijnlijk op Rotterdam.” Daar zal de kinesiste uit Heverlee beter proberen doen dan haar PR van 2u46:36, dit jaar op hetzelfde parcours gerealiseerd.

Foto: Peter Wagemans

Gevraagd naar haar mooiste atletiekmomenten pikt Warpy er eentje uit vanop de weg en eentje vanop de piste: “Op de Runners’ lab Half Marathon van Gent werd ik in april derde op het BK. Daar gingen mijn ogen open en voelde ik dat ik dingen aan het bereiken was die ik nooit had durven verwachten. Het was ook een bewijs dat het veldlopen mij heel veel stappen heeft doen zetten als afstandsloper. Op de piste was mijn bronzen medaille op het BK 5.000m een prachtig moment. Ik vocht in de gietende regen een spannend duel uit met Melanie Bovy dat ik maar net kon winnen. Na de finish volgde een enorme ontlading. Het besef kwam er plots hoe gek het wel niet is wat ik in mijn eerste pisteseizoen al allemaal heb kunnen verwezenlijken.”

Intussen draait de veldloopcarousel weer op volle toeren en heeft Warpy haar start niet gemist met een tweede en een vierde plaats. “Voor mij waren de aflossingen in Berlare nieuw. Best wel spannend dus en zeker omdat het korter was dan een individuele lange cross. Uiteindelijk ging het best goed en voelde ook die afstand wel oké. In Roeselare was er dan de eerste echte manche. Toch weer pittig die 9km, maar ik hou er een goed gevoel aan over. De insteek is enigszins veranderd ten opzichte van vorig jaar, toen ik ging crossen om veelzijdiger te worden voor de marathon. Nu wil ik zo hoog mogelijk eindigen in elke wedstrijd en in het klassement. Dat neemt niet weg dat ik veel plezier heb en enorm aan het genieten ben van hoe goed het gaat.” Met het EK in eigen land deze winter lijkt het wel of Warpy net op tijd haar intrede heeft gemaakt. “Het zou een droom zijn om mee te mogen doen, maar met heel wat sterke dames vind ik het moeilijk om te zeggen hoe groot mijn kansen zijn. Ik hoop er alleszins heel hard op en geef alles wat ik heb. Wat ik in gedachten houd, is dat ik mijzelf niet kwalijk wil kunnen nemen dat ik iets heb laten liggen. Dan zien we wel waar ik uitkom.”