Hanne Verbuggen heeft op het WK in Boedapest haar beste resultaat ooit neergezet op een mondiaal kampioenschap. De marathonloopster liep een verstandige koers waarbij ze in het slot nog heel wat atleten oprolde. Ze finisht haar eerste WK als 39e. Twee jaar geleden tijdens de Olympische Spelen eindigde ze nog tien plaatsen verderop.

Hanne Verbruggen kwam naar het WK in Boedapest met een verre van optimale voorbereiding. Ze sukkelde lang met een blessure aan de heup waardoor er lange tijd vraagtekens achter haar deelname stonden.

Na een stage in Sankt Moritz, besloot Verbruggen om toch aan de start te verschijnen. Naast de mindere voorbereiding moest de 30-jarige marathonloopster er ook opboksen tegen de warme weersomstandigheden in Boedapest. Hoewel het startschot al om 7u ’s ochtends door de Hongaarse hoofdstad galmde, was het al best warm waardoor het kwestie was van verstandig om te gaan met de krachten.

Na een doorkomst aan de vijf kilometer in 17’56 liep de enige Belgische atlete in de race in 47e positie. De eerste 21 kilometer bleef ze vrij constant qua positie in de wedstrijd. Ze kwam halfweg als 50e door in 1u16:36. Nadien viel de nummer acht van het EK van vorig jaar een paar posities naar achter. Even circuleerde ze rond positie 55, maar eens voorbij de 35 kilometer won Verbruggen gestaag enkele plaatsen.

Ze kwam als 41e door aan de 40 kilometer en raapte in het absolute slot nog twee atleten op. Daardoor kwam Verbruggen knap als 39e over de finish in een chrono van 2u37:15. Het goud ging naar de Ethiopische Amane Beriso Shankule met 2u24:23. Elf seconden later kwam haar landgenote Gotytom Gebreslase over de meet. De Marrokkaanse Fatima Ezzahra Gardadi vervolledigde het podium met een tijd van 2u25:17.

Foto: Erik van Leeuwen

“Drie weken geleden moest ik nog wandelen want lopen ging niet”

“Ik ben zo blij dat ik niet heb opgegeven. Onderweg dacht ik er vaak aan. Zelf al voor het halve marathonpunt. Niet omdat ik zo diep moest gaan, want qua ademhaling was het best oké. Ik had vooral veel krampen in mijn linkerbeen. Op een bepaald moment deed ik er wat water op en verbeterde het. Door dat water kreeg ik wel problemen met mijn ene sok waardoor ik die onderweg uitgedaan heb. Ik verloor er een beetje tijd mee, maar op het einde kon ik toch nog heel wat atleten oprapen.”

“Het is vooral voor alle mensen die kwamen supporteren en die thuis zaten te kijken dat ik heb doorgebeten. Voor het zelfvertrouwen was het ook niet goed geweest mocht ik hier zijn uitgestapt. Iedereen was aan het afzien, dus die wetenschap hielp me ook om door te zetten.”

“Op voorhand had ik top 30 als doel gesteld, misschien zelfs top 20. Door mijn blessure, een ontsteking aan de heup en bil, moest ik bijsturen. Drie weken geleden moest ik nog wandelen omdat lopen echt niet ging van de pijn. Ik ben blij dat ik heb doorgebeten want vorig jaar heb ik al een WK laten schieten en wie weet was dit mijn laatste kans om dit kampioenschap te lopen.”

“Ik ben onderweg totaal niet bezig geweest met mijn tijd. Het was de plaats die telde. Ik had gedacht dat ze veel trager zouden starten, want dat was alleszins mijn plan. Ik vind van mezelf namelijk niet dat ik zo goed om kan met de warmte. Maar die trage start kwam er niet en het hele pak ging mee, dus ik moest wel hetzelfde doen.”

SPLITS

5K: 17’56
10K: 35’52
15K: 53’52
20K: 1u12:37
21K: 1u16:36
25K: 1u32:32
30K: 1u51:37
35K: 2u10:29
40K: 2u29:27
42K: 2u37:15