Robin Hendrix heeft zich als enige landgenoot kunnen plaatsen voor de EK-finale van de 3.000m. Hendrix schuwde het kopwerk niet en zorgde eigenhandig voor een snelle(re) tweede reeks. Een rechtstreeks finaleticket dwong hij met 7’51″52 niet af, maar het was wel voldoende om met de verliezende tijden door te stoten. John Heymans had minder geluk. Hij kwam in de eerste en tragere reeks in actie. Zijn chrono van 7’57″87 was onvoldoende voor een plaats bij de beste vijftien.

In de eerste reeks van de 3.000m op het EK indoor zagen we John Heymans aan het werk. Heymans was geen moment uit de top vijf weg te krijgen in de aanvangsfase, maar toch liep hij tactisch niet de beste race. De atleet liep lang in baan twee en liep daardoor heel wat extra meters.

Net voor het ingaan van de laatste kilometer, zette Heymans zich aan de kop van de race. Daar zou hij echter niet blijven, want in het slot verloor hij opnieuw enkele plaatsen. Hij kwam aan de binnenzijde terecht en raakte ingesloten waardoor hij niet kon meesprinten om de zes rechtstreekse finaletickets. Met 7’57″87 hoopte Heymans om nog door te stoten met de verliezende tijden.

Dat lukte niet, want in de tweede reeks lag het tempo een stuk hoger. Robin Hendrix kon dit wedstrijdverloop wel appreciëren. Na één kilometer ging hij zelf aan de boom schudden door verschillende rondes het kopwerk voor zijn rekening te nemen. In de laatste twee ronden viel onze landgenoot wel terug naar een zevende plaats, maar 7’51″32 was ruim beter dan de verliezende tijden uit de eerste reeks waardoor we Hendrix als enige landgenoot terugzien in de finale. Jakob Ingebrigtsen, gisteren nog goed voor goud op de 1500m, plaatste zich eveneens voor de finale en gaat morgen op zoek naar de dubbel.

John Heymans: “Tactisch maak ik te veel fouten”

“Niet veel gasten hier zijn 7’42 waard, dus ik moest die finale halen. Blij ben ik niet. De benen waren in orde, de vorm was keigoed, maar tactisch maak ik te veel fouten. In het begin liep ik lang in baan twee om niet ingesloten te geraken. Uiteindelijk gebeurt dat op het einde toch waardoor ik geen volle eindsprint kan inzetten en naast de kwalificatie voor de finale grijp. Ik voel me een zwakkeling. Een plaats bij de beste acht ben ik zeker waard. Mijn gebrek aan ervaring nekt me hier. Ik ga het nu tien dagen rustig aandoen en dan vertrek ik op stage naar Flagstaff om de zomer voor te bereiden. Ik wil met dit jaar al kwalificeren voor de Olympische Spelen op de 5.000m.”

Robin Hendrix: “In laatste ronden ben ik overgeschakeld op spaarmodus”

“Ik wist al snel dat het in orde was. Op voorhand heb ik met enkele atleten afgesproken om beurtelings twee ronden te trekken. Uiteindelijk heb ik het meeste initiatief genomen. In de laatste ronden ben ik dan overgeschakeld op spaarmodus en heb ik niet meer gepusht. Mijn tijd ging toch voldoende zijn. Ik ben heel tevreden dat ik het zo kon aanpakken, want twee jaar geleden heb ik mezelf echt helemaal opgebrand in de reeksen. Mijn plannetje heeft perfect gewerkt en ik voel mij heel goed. Ik geloof echt dat een plaats bij de beste vijf morgen mogelijk is. Mijn vorm is er echt. Het podium wordt moeilijk, al ligt plaats drie nog enigszins open. Veel zal afhangen van hoe ik deze wedstrijd verteer en hoe de koers zal lopen. Ik kan heel snel zijn op 600 à 800m, dus ik zal op tijd de wedstrijd hard moeten maken. Als de sprint pas op 200m van het einde wordt ingezet, dan kom ik tekort.”