Mathias Broothaerts moet het EK in Amsterdam noodgedwongen uit zijn hoofd zetten. De Lyra-atleet liep op de Vlaamse kampioenschappen zo’n 10 dagen terug een scheur in de hamstrings op.
Nog voor de start van het outdoorseizoen lieten wij Mathias Broothaerts aan het woord in onze rubriek ‘Zomerkriebels‘. De verspringer vertelde er over de lange en moeizaam verlopen weg die hij sinds de zomer van 2014 heeft afgelegd. Nog vooraleer Broothaerts zich in de kijker sprong met een jump over 8m07 (op het BK in Brussel eind juli 2014), begon de patellapees al op te spelen. De pijn was nog te verbijten en Mathias kon zijn zomerseizoen verder zetten, maar in de daaropvolgende winterperiode 2014-2015 werden de knieproblemen erger en stonden ze een degelijke opbouwperiode om opnieuw op hoogste niveau te acteren in de weg. Na een lastige periode hoopte Broothaerts eindelijk opnieuw gespaard te blijven van blessures en zich deze zomer te plaatsen voor EK in Amsterdam, waar een sprong van 7m95 voor wordt gevraagd. “Het zou een serieuze tegenvaller zijn als ik dit niet zou halen”, verklaarde Mathias een maand geleden, maar nu moet hij die ambities dus opzijzetten.
“Van mijn knie heb ik geen last, maar tijdens mijn laatste sprong op de Vlaamse kampioenschappen heb ik een scheurtje in mijn hamstrings opgelopen”, geeft Mathias Broothaerts uitleg op de site van werkgever Atletiek Vlaanderen. “Ik moet nu enkele weken revalideren en kan me dus onmogelijk nog voor het EK kwalificeren.” Dat het al even geleden is dat de verspringer een vlekkeloze voorbereiding kon afwerken zonder kleine of grote blessures, stemt hem tot nadenken. “We gaan ook verder onderzoek laten doen naar de oorzaak van al die blessures. Want telkens als ik goed in vorm zit, krijg ik met een blessure af te rekenen. Ook al zijn mijn bloedwaarden telkens in orde, misschien heb ik toch ergens een tekort.”
Mathias blijft echter niet bij de pakken zitten en hoopt nog een vervolg aan zijn zomerseizoen te kunnen breien. “Om bezig te blijven zit ik veel op de fiets en ik ga ook naar de kine. Als de blessure genezen is, ga ik zeker nog wedstrijden doen. Ik voel dat er gewoon veel meer inzit. Op de Vlaamse kampioenschappen heb ik heel ontspannen tegen de 7m50 gesprongen. Dat sterkt me in de overtuiging dat er veel meer uit kan komen. Ik blijf er dan ook in geloven.”
