In Monaco verzamelden de afgelopen dagen de beste atleten ter wereld voor de IAAF Athletics Awards. Nafi Thiam was genomineerd in de strijd om de titel bij de vrouwen. De Colombiaanse ver- en hinkstapspringster Caterine Ibargüen haalde het echter. Bij de mannen mocht de Keniaan Eliud Kipchoge, die het wereldrecord op de marathon met 1’18 scherper stelde naar 2u01:39, de trofee in ontvangst nemen. Ook de broers Borlée en Jonathan Sacoor waren te gast op de uitreiking.

Op papier maakte Nafi Thiam minder kans dan vorig jaar om de trofee bij de vrouwen te winnen. Met haar Europese titel en beste hoogspringprestatie in een zevenkamp zou het moeilijk worden tegen grote kanonnen zoals Dina Asher-SmithCaterine Ibargüen, Shaunae Miller-Uibo en Beatrice Chepkoech. De Award voor Atlete van het Jaar ging misschien eerder onverwacht naar de Colombiaanse Caterine Ibargüen. Al kende de 34-jarige atlete een uitzonderlijk zomerseizoen in het ver- én hinkstapspringen.

In het hinkstapspringen bleef Ibargüen ongeslagen, maar de Colombiaanse trok ook haar stoute schoenen aan door het in het verspringen te proberen. Dat deed de specialiste van de horizontale springnummers met erg veel succes. Eind augustus zegevierde de atlete zowel in het hinkstapspringen, als in het verspringen tijdens de finale van de Diamond League in respectievelijk Zürich en Brussel. Voor die onwaarschijnlijke dubbel, aangezien de competities door minder dan 24 uur werden gescheiden, werd de atlete bekroond. Ze sloot haar seizoen af met een nationaal verspringrecord en de beste wereldjaarprestatie in het hinkstapspringen.

“Ik wil vooral mijn landgenoten bedanken die zo hard geloven in onze prachtige sport. Ik sta letterlijk te trillen op mijn benen door de extase. Ik ga voorlopig geheimhouden of ik al dan niet de dubbel zal doen op het WK in Doha”, vertelde de Atlete van het Jaar in het Spaans aan haar tolk.

De prestaties van de andere genomineerden zijn absoluut het vermelden waard. Beatrice Chepkoech verpulverde het WR op de 3.000m steeple met een chrono van 8’44″32. De 27-jarige Keniaanse zette die prestatie neer tijdens de Diamond League-meeting in Monaco. Chepkoech was in de wolken om terug in Monaco te zijn. Dina-Asher Smith was op het EK in Berlijn goed voor maar liefst drie keer goud. Bovendien verbeterde de sprintster, die vandaag 23 jaar werd, de Britse records op de 100m en 200m naar respectievelijk 10″85 en 21″89.

Shaunae Miller-Uibo liep negen keer een 200m en drie keer een 400m in 2018. De 24-jarige atlete uit de Bahama’s liet elke keer iedereen achter zich. Op de AG Memorial Van Damme behaalde ze ook de eindwinst in de Diamond League op de 200m.

Marathon haalt het van tienkamp

Bij de mannen zou het een erg moeilijke beslissing worden, aangezien twee mythische wereldrecordhouders om de titel van Atleet van het Jaar mochten strijden. De 2u01:39 van de levende Keniaanse marathonlegende Eliud Kipchoge haalde het uiteindelijk van de 9.126 punten van de Franse Superman Kevin Mayer. Ondanks een wereldtitel in zaal en een opmerkelijke verbetering van het ongenaakbaar geachte WR van Ashton Eaton mocht het niet zijn voor Mayer. Het feit dat Mayer op het EK in Berlijn afdroop na drie missers in het verspringen zal ongetwijfeld hebben meegespeeld. Het fabuleuze WR van Kipchoge en zijn winst tijdens de marathon van Londen gaven de doorslag. Het lot van de andere genomineerden leek al vast te liggen. Al zijn de prestaties van het drietal zeker het vermelden, of  toch herhalen waard.

Mayer (centraal) Foto: Jeroen De Meyer

De Amerikaan Christian Coleman liep vorige winter naar het wereldrecord op de 60m met een chrono van 6″34. Op het WK Indoor in Birmingham was Coleman, die nog altijd maar 22 jaar oud is, ook de beste. Hij sloot zijn seizoen op een schitterende wijze af door de Diamond League op de 100m naar zijn hand te zetten. Op de AG Memorial Van Damme stormde de sprintbom naar een chrono van 9″79. Abderrahman Samba verlegde afgelopen zomer grenzen op de lage horden. De 23-jarige Qatarees liep maar liefst negen keer onder 48″, met als uitschieter zijn chrono van 46″98, waardoor hij zich ontpopte tot de tweede atleet aller tijden op 400m horden.

Armand “Mondo” Duplantis legde als junior het vuur aan de schenen van de absolute wereldtop. Duplantis won het WK voor junioren in een kampioenschapsrecord van 5m82. Op het EK in Berlijn won de Zweed het goud in de meest hoogstaande polsstokfinale aller tijden. Met 6m05 verbeterde hij zijn eigen wereldrecord bij de junioren. Die hoogte bracht hem ook op een gedeelde tweede plaats aller tijden. Duplantis mocht wel de Male Rising Star Award in ontvangst nemen. Bij de vrouwen was die eer weggelegd voor Sydney Mclaughlin. De 19-jarige Amerikaanse sprintsensatie verbeterde haar eigen WR bij de junioren op de 400m horden naar 52″75.