Om de Belgen op dag 2 van het WK in Tokio te volgen moest je vroeg opstaan. Maar niet getreurd, ook voor de atleten zelf stond de wekker zo goed als midden in de nacht. Opnieuw hadden we 4 ijzers in het vuur, dit keer verspreid over 2 verschillende nummers. De 3 heren kwamen elk in een andere reeks van de 1500m uit, waarbij helaas enkel Ruben Verheyden de kwalificaties doorstond. Dan verging het onze enige vrouwelijke vertegenwoordiger wel beter. Yanla Ndjip-Nyemeck kwam zeer dicht bij het BR en stootte met de beste verliezende tijd door naar de halve finales die morgenvroeg plaatsvinden.
Rond 2u Belgische tijd was het de beurt aan ons duivels drietal op de 1500m. Van het enige nummer waar we het maximumaantal atleten op afvaardigden werd toch wel iets verwacht. Jochem Vermeulen en Ruben Verheyden hebben namelijk op Europees niveau al getoond dat ze mee kunnen met de grote jongens, herinner hun respectievelijke tweede en vierde plaats op het EK in Rome vorig jaar. Als derde man treedt ook Pieter Sisk almaar meer op de voorgrond, zij het dan vooral door zijn veelzijdigheid. Hij plaatste zich namelijk ook voor de 800m en zal deze later eveneens nog betwisten.
Het doel van onze 3 heren was simpel: voor plaatsing in de halve finales was namelijk top 6 in een reeks met 15 vereist. Vermeulen kwam in de eerste van 4 reeksen aan de bak. Hij nestelde zich in het midden van het pak, en spaarde zich voor de laatste rechte lijn. De eindsprint kwam er dus nog wel, maar bleek net niet goed genoeg. Een uiteindelijke achtste plaats in 3’37″33 werd zijn deel. Geen schande als je nog maar net terugkeert uit blessure. We noteerden hier ook direct de eerste verrassende uitschakeling, want de Franse ranglijstaanvoerder Azeddine Habz strandde op de zevende plaats en ging er dus mee genadeloos uit. Verheyden koos in de tweede reeks voor de iets aanvallendere aanpak. Goed meedraaiend voorin wilde hij zich duidelijk niet laten verrassen. Na een tactisch zeer sterke race mocht ook zijn eindschot er wel wezen. Na mannen als Laros en Cheruiyot pakte hij de vijfde plaats in 3’41″45 en stoot zo mee door naar de halve finales. Sisk probeerde eenzelfde tactiek. Tot in de laatste bocht leek deze ook te werken en lag hij nog in derde stelling, maar hierna kwamen er nog heel wat atleten over hem. Het werd een elfde plaats in 3’43″50 voor hem. Dat het geen schande is om er in de reeksen uit te liggen werd even later nog maar eens bewezen. De grootste verrassing was hier dat Jakob Ingebrigtsen zich eveneens niet wist te kwalificeren voor de halve finales. Mede door een blessure was zijn staat van paraatheid moeilijk in te schatten, maar hier zullen ze in zijn kamp toch waarschijnlijk geen rekening mee hebben gehouden …
De ochtendsessie werd afgesloten met de reeksen van de 100m horden voor vrouwen. Yanla Ndjip-Nyemeck was 1 van de debutanten op dit WK, maar toch werd er direct iets verwacht van haar. Een Belgisch record van Anne Zagré evenaren doe je namelijk niet zomaar, al zou een chrono in die buurt misschien wel nodig zijn om te kunnen doorstoten. Er waren maar liefst 6 reeksen, waarbij Ndjip-Nyemeck aantrad in de vierde. Hier lag er een rechtstreeks ticket klaar naar de halve finales voor de beste 3 van elke reeks, aangevuld met de 6 snelste verliezende tijden. Na een zeer sterke race werd ze vierde in de reeks met een chrono die slechts 3 honderdsten boven het BR lag (12″74). Dit bleek de snelste verliezende tijd, waardoor ze een ronde verder gaat en morgen al zeker nog 1 keer aan de bak mag!
Nog vroeger dan onze heren op de 1500m was de marathon bij de vrouwen reeds op gang geschoten. Door de hitte was er, in tegenstelling tot de Spelen 4 jaar geleden, niet uitgeweken, maar gewoon voor gekozen om het startuur nog wat naar voor op te schuiven. Door de afwezigheid van Sifan Hassan, die ervoor koos om de combinatie Sydney en New York te maken, kwam de favorietenrol op de schouders te liggen van Tigst Assefa. De Ethiopische die in Parijs net de duimen moest leggen voor Hassan, maakte er hier ook opnieuw een beklijvend duel van. Deze keer ging ze met De Keniaanse Peres Jepchirchir naar de eindsprint, waarbij deze laatste aan het langste eind trok. Opnieuw zilver dus voor Assefa. Ten slotte waren er ook nog de kwalificaties van het hamerslingeren bij de vrouwen. Hier zette de topfavoriete Camryn Rogers haar status kracht bij door de kwalificatienorm van 74m met maar liefst 3,5m achter zich te laten. Ook hier was echter nog een verrassing te melden: Brooke Anderson, de wereldkampioene van 2022, liet geen enkele geldige poging opteken en gaat dus logischerwijs niet mee naar de finale. Zo leggen we de tweede ochtendsessie neer en kijken we al reikhalzend uit naar wat de avondsessie te bieden heeft met onder andere Alexander Doom en Daniel Segers in de reeksen van de 400m, en Thomas Carmoy in de kwalificaties van het hoogspringen. Tot straks!
