Een jaar geleden verliet Merel Maes Jeruzalem met een bronzen EK-medaille rond de nek. Zaterdag reisde ze opnieuw af naar de Israëlische hoofdstaat aan de Middellandse Zee waar ze vandaag in actie komt voor de kwalificaties van het hoogspringen. Niet met als doel om opnieuw eremetaal mee huiswaarts te nemen. “Dat is niet mijn taal”, zegt ze daarover. De Belgische kampioene in het hoogspringen wil op het EK voor junioren vooral genieten van de kansen die haar pad kruisen.
Ondanks haar amper achttien lentes is het internationale circuit Merel Maes niet vreemd. Het jonge rastalent, die dit jaar pas de scholierencategorie ontgroeid is, heeft al twee WK’s bij de junioren, een EK bij de scholieren en junioren en een EK in zaal meegemaakt. Op dat EK voor scholieren in Jeruzalem veroverde ze vorig jaar nog een bronzen plak met 1m86.
De voorbije maanden zette Maes, met de hulp van Fernando Oliva, nog een paar stappen vooruit. Begin juli evenaarde ze het twintig jaar oude Belgisch juniorenrecord van 1m93. Vorige week voegde ze een tweede Belgische outdoortitel toe aan haar palmares. Maes merkt zelf dat ze geëvolueerd is naar een betere atlete en weet dat haar lichaam meer aankan. “Ik zoek altijd een balans tussen mijn studies, de trainingen en het herstel. Op training hebben we ook hard gewerkt aan mijn atletische vorming om zo stap voor stap belastbaarder te worden. Ook mijn aanloop werd gefinetuned”, vertelt ze. “Ik kies nu voor een kortere aanloop om mijn voetplaatsing onder controle te krijgen. Op die manier wordt de hoek die mijn lichaam maakt tijdens het aanlopen, efficiënter.” De nieuwe techniek begint ze steeds beter onder de knie te krijgen.
De ACW-atlete laat zich op training bovendien goed omringen. Met onder andere Zita Goossens, die in 2021 en 2022 de Belgische outdoortitel wegkaapte, heeft ze een sterke sparringspartner. “Het is heel fijn om op training omringd te worden door zo’n goede atleten. We maken veel plezier en leren van elkaar. Voor mij werkt het heel motiverend”, zegt de Belgische kampioene van 2020 en 2023.
Vandaag begint Maes aan het EK voor junioren in datzelfde Jeruzalem waar ze vorig jaar brons bij de scholieren veroverde. Het speerpunt van deze Belgische delegatie behoort opnieuw tot de kanshebbers voor het podium. De favorietenrol is echter weggelegd voor Angelina Topic, vorig jaar goed voor goud op het EK voor scholieren én brons op het EK in München. Het Servisch toptalent gaat bovendien op zoek naar de dubbel aangezien ze in de verspringbak zomaar een tweede medaille kan weggraaien.
Maes is in tegenstelling tot haar grootste concurrente niet bezig met het schrijven van een erelijst. “Resultaten, prestaties en records zijn niet mijn taal”, kaatst ze terug bij het polsen naar haar ambities. “Dit zijn enkel gevolgen van een proces waar ik enorm van geniet. Het meer focussen op het proces en niet op het product leerde ik van mijn vorige internationale ervaringen. Ik ben heel dankbaar om dit allemaal te mogen meemaken.”
Vorige week kreeg de hoogspringster de bevestiging van wat al langer in de lucht hing. Maes mag na het EK voor junioren opmaken afzakken naar haar eerste WK bij de allergrootsten. “Ik ben wederom heel dankbaar dat ik mag deelnemen aan zo’n topcompetitie. Ik zie het als een opportuniteit om te leren en ervaring op te doen”, aldus de youngster van de Belgische WK-équipe.
In Boedapest zal Maes uitkomen tegen verschillende atleten die al over 2m vlogen. Wat is er nog nodig om in de toekomst ook richting deze magische barrière te gaan? “Mijn grootste werkpunt wordt de omzetting van horizontale in verticale snelheid, net als het controleren van mijn krachten in het lopen van de bocht”, verduidelijkt Maes. “Maar die twee meter is maar gewoon een cijfer. Ik focus daar niet specifiek op”, besluit ze.
Om 7u25 Belgische tijd werkt Maes de kwalificaties van het hoogspringen af in Jeruzalem. Woensdagavond volgt, als alles goed gaat, de finale.
Een bijdrage waar ik echt van genoten heb. Leuk geschreven door Jolien en vol verrassende wijsheid van jonge Merel.
Reacties zijn gesloten.