De 45ste Allianz Memorial Van Damme was niet te vergelijken met de vorige editie. 28.000 supporters juichten de atleten luidkeels toe. Ererondes van de Belgische olympiërs en het afscheid van Eline Berings vormden de start voor een mooie atletiekavond. Hoewel er geen nationale of wereldrecords sneuvelden, bewezen verschillende toppers hun klasse. Sifan Hassan, Mondo Duplantis en Michael Cherry schreven elk een nieuw meetingrecord op hun naam. Vooral Duplantis deed het Koning Boudewijnstadion kolken met drie pogingen op 6m19. In het hoogspringen vlogen drie vrouwen over twee meter.

In het polsstokspringen was het uitkijken naar Ben Broeders en Mondo Duplantis.  Broeders legde een sterke competitie af. Na één misser op zijn openingshoogte legde hij tot en met 5m75 een foutloos parcours af. Daarna liet de Belgische recordhouder de lat op 5m85 leggen, precies vier centimeter boven zijn Belgisch record. Helaas lukte geen van de drie pogingen. Na het uitvallen van Broeders waren alle ogen gericht op Mondo Duplantis. De wereldrecordhouder legde een foutloos parcours af tot en met 5m91. Vervolgens liet hij de lat op het meetingrecord van 6m05 leggen. Duplantis zweefde in zijn derde poging en onder een luid applaus over deze hoogte.

Na een nieuwe opwarming legde de olympisch kampioen de lat op 6m19. Een hoogte van 6m16 zou al volstaan voor een wereldrecord in openlucht, maar in het polsstokspringen is er officieel maar één wereldrecord, en worden indoor en outdoor samengerekend. De eerste twee pogingen mislukten. Heel het stadion stond op de tippen van zijn tenen bij de derde poging. De olympische kampioen slaagde niet in zijn opzet, maar had enkele goede pogingen. Dat kan vertrouwen geven voor een nieuwe wereldrecordpoging. Het publiek riep Duplantis uit tot “Allianz legend” van de avond. En terecht.

Ben Broeders en Mondo Duplantis – Foto: Quinten Lafort

Ferguson Rotich plaatste zich tijdens de 800m van de mannen onmiddellijk achter de haas. De zilveren medaillewinaar van Tokio kon zijn tempo doortrekken naar de overwinning. Pieter Sisk volgde attent als eerste Belg, maar viel na 500m terug. Elliot Crestan, de beste Belgische 800m-loper van het moment, kwam in de laatste rechte lijn nog zeer sterk opzetten. Hij liep naar een tweede plek in 1’45″29. Aurèle Vandeputte zette zijn topseizoen voort en verbeterde opnieuw zijn persoonlijk record naar 1’45″49.

Op de 400m bij de mannen kwamen maar liefst vijf olympische finalisten en twee Belgian Tornados aan de start. In Tokio greep Michael Cherry net naast de medailles. In Brussel knalde hij naar de overwinning in een nieuw meetingrecord van 44″03. De tweede plek was voor Kirani James. Alexander Doom werd beste Belg met een zesde plek in 45″84. Jonathan Sacoor kon met een achtste plek in 46″66 niet overtuigen.

Sifan Hassan – Foto: Golazo

Sifan Hassan kroonde zich in Tokio met haar drie olympische medailles tot “de koningin van Tokio”. Oorspronkelijk wilde zij zich op de Memorial aan een wereldrecordpoging  op de 10.000m wagen. Door de vermoeidheid ruilde ze die afstand in voor de mijl. Hassan nam zoals gebruikelijk een rustige start en liep daarna in het spoor van twee hazen naar een meetingrecord in 4’14″74. Ze bleef hiermee meer dan twee seconden boven haar eigen wereldrecord. In dezelfde wedstrijd leek Elise Vanderelst lange tijd op weg naar haar derde Belgische record van het seizoen. De laatste ronde was er net iets te veel aan voor de Belgische recordhoudster op de 1500m. Vanderelst strandde uiteindelijk vier seconden boven het Belgisch record.

Op de 100m bij de mannen kwam een sterk veld aan de start. Maar liefst vijf mannen hadden een sneller record dan 9″87. Fred Kerley bewees nogmaals dat hij één van de meest veelzijdige sprinters ooit is. Hij liep met 9″94 naar de overwinning en liet zijn landgenoten Trayvon Bromell en Michael Norman achter zich. De twee Amerikanen doken nog net onder de tien seconden.

Na haar overwinning op de 3000m van de Diamond League in Parijs schreef Francine Niyonsaba ook de 5000m in Brussel op haar naam. Maar liefst acht atletes gingen samen de laatste ronde in. Het leek alsof Helen Obiri over de sterkste benen beschikte, maar dat was buiten Niyonsaba gerekend. De laatste 100m schoof zij nog vier plekken op en liep naar de winst in 14’25″34. Hiermee verbeterde ze haar persoonlijk record met een halve minuut en schrijft ze ook het nationale record van Burundi op haar naam. Obiri moest net als in Tokio tevreden zijn met een tweede plaats.

Op de 100m horden bij de vrouwen kwamen verschillende toppers aan de startlijn. Maar liefst zes vrouwen liepen al onder de 12″60. Nadine Visser bewees na haar nationaal record in Parijs opnieuw haar topvorm. Ze won de wedstrijd met enkele duizendsten voorsprong op de Nigeriaanse Tobi Amusan in 12″69.

Ook zonder de olympische kampioene Elaine Thompson-Herah liep de 200m bij de vrouwen uit op een spannende strijd. De zilveren medaillewinnares van Tokio en nog steeds maar 18-jarige Christine Mboma liep naar een knaltijd van 21″84. Shericka Jackson dook met 21″95 nog net onder de 22 seconden. Dina Asher-Smith kon met een derde plek een seizoensbeste neerzetten. Sha’Carri Richardson kon niet in de buurt van haar persoonlijk record komen. Imke Vervaet liep met 23″28 naar een zesde plaats, ook Rani Rosius bleef boven haar persoonlijk record met een tijd van 23″79.

Foto: Chris Cooper – Bauhaus Galan

Op de hoogspringcompetitie voor de vrouwen kwam de volledige top vijf van Tokio aan de start. Van nekproblemen was er bij de eerste twee pogingen van Nafi Thiam niets te merken. Ze klaarde vlot 1m84 en 1m88 bij haar eerste pogingen. In haar tweede poging sprong de zevenkampster over een seizoensbeste van 1m92. De volgende hoogte van 1m95 was voor de olympische kampioene te hoog gegrepen. De drie medaillewinnaressen van Tokio klaarden elk 2m. Het beloofde een spannende strijd te worden. Yaroslava Mahuchikh sprong in haar eerste poging over 2m02 naar de overwinning. Olympische kampioene Mariya Lasitskene moest zich met een tweede plaats tevreden stellen. Nicola McDermott eindigde derde.

In de verspringcompetitie bij de mannen sprong Steffin McCarter met 7m99 verder dan de andere deelnemers. Rushwal Samaai eindigde als tweede. Vicewereldkampioen bij de junioren, Jente Hauttekeete kwam met 7m18 niet in de buurt van zijn persoonlijk record.

Bij de start van de 1.500 meter positioneerde de Australiër Stewart McSweyn zich vanaf de start van de 1500m in de voorhoede. Mohamed Katir nam in de laatste ronde de leiding van de Australiër over. McSweyn kon blijven aanklampen en liep in de laatste 100m naar de overwinning. Zijn landgenoot Oliver Hoare werd tweede. In dezelfde wedstrijd kwamen ook twee landgenoten aan de start. Jochem Vermeulen en Ismael Debjani slaagden er niet in om mee voorin te strijden. Beiden kwamen niet in de buurt van hun sterke prestaties eerder dit seizoen.

De 400m voor de vrouwen kreeg de naam “België vs Nederland”. Camille Laus trok in een nek-aan-nekrace met de Nederlandse Eveline Saalberg het laken naar zich toe. Met een tijd van 52″34 zette ze een seizoensbeste neer. Paulien Couckuyt sloot haar prachtseizoen af met een vierde plaats in 53″68. Karsten Warholm kwam jammer genoeg niet aan de start van de 400m horden. Alison dos Santos, bronzen medaillewinnaar van Tokio, kon Kyron McMaster in de laatste meters voorblijven. Hij liep naar de winst in 48″23.

De 800m voor vrouwen werd het laatste loopnummer van de avond. De Jamaicaanse Natoya Goule beschikte over de snelste benen. Zij liep de volledige wedstrijd in het spoor van de haas kwam daarna aan de leiding. De laatste 100m kwam de Britse juniore Keely Hodgkinson nog knap opzetten, maar ze kwam net te laat. Jemma Reekie eindigde als derde.