De Guldensporenmeeting in Kortrijk mocht naast internationale toppers een aantal sterke Belgen verwelkomen. Voor hen bleek de Groeningestad vruchtbare grond om een mooie prestatie neer te zetten. Emiel Botterman haalde zijn gram met een toptijd na een lange weg terug, Elie Bacari en Dylan Borlée bewezen dat ze ondanks blessure-oponthoud hun vorm hebben kunnen vasthouden en Yanla Ndjip-Nyemeck keerde terug naar België na haar nationaal record in de NCAA.
Emiel Botterman – 100m (10″29), 8ste aller tijden
Emiel Botterman verpulverde na veel blessureleed zijn PR en kwam zo al bij zijn tweede wedstrijd van het seizoen de Belgische top 8 aller tijden binnen. “Gek he?! Het is daarvoor dan zeker dat ik zoveel heb geaquajogd en bij kiné’s gezeten? Ik ben heel lang geblesseerd geweest, heel lang niet kunnen lopen en dan nu…, eindelijk. Dit zat diep. Ik ben enorm blij, want dit mocht echt wel een keer.”
“Vorige week vrijdag was ik al blij om nog eens zonder pijn over de meet te komen nadat ik sinds september geen wedstrijd meer had gedaan. Om een week later dan zo’n tijd te lopen, dat had ik helemaal niet verwacht of voelen aankomen. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Op training voelde het op zich allemaal wel goed, maar niets deed vermoeden dat ik zo hard zou gaan. Er was vooral veel zin om snel te lopen.”
Elie Bacari – 110m horden (13″66 en 13″44)
“13”44 is één van mijn snelste tijden ooit. Na een blessure ben ik daar zeker tevreden mee, want deze prestatie betekent dat ik mijn vorm niet ben kwijtgespeeld. Maandag ging het op training niet heel goed en woensdag was het gewoon oké, dus ik dacht dat 13″6 het best mogelijke zou zijn. Dan is 13″4 heel mooi. Het doel voor Bergen blijft hetzelfde: voor een medaille gaan. Ik moet het ronde per ronde aanpakken en dan zien we wel. Makkelijk wordt het niet, maar ik denk dat die medaille erin zit. Het gevoel richting dit toernooi is nieuw. Twee jaar geleden liep ik ook het EK beloften, maar daar was het niet eens de bedoeling om horden te doen,” aldus de voormalige tienkamper. “Nu ga ik met een andere mindset. Ik wil graag winnen.”
“Op de laatste twee horden kreeg ik in de finale lichte krampen, een probleem dat ik vooral indoor al heb gehad. We zijn naar oplossingen aan het zoeken. Met wat minder belastende spikes lopen in de reeksen, een ORS-protocol, augurkensap,… Ik heb er wel vertrouwen in dat ik in Bergen de rondes kan doorkomen zonder veel last.”
Dylan Borlée – 400m (45″60)
“De laatste drie weken zijn lastig geweest door een contractuurtje in de hamstring. Tijdens mijn allerlaatste 300m van een stevige trainingsweek voelde ik iets. Eerst dacht ik nog dat het niets was, maar de dokter wist wel beter. Gisteren heb ik nog een laatste test gedaan en alles is weer in orde, ik had ook nergens last van. Het was fijn om hier aan de start te staan en te voelen dat de benen nog altijd daar zijn. De chrono kan beter, maar ik onthoud het gevoel. Hopelijk kan die tijd volgende week in Madrid al wat naar beneden.”
Sinds deze winter wordt Dylan getraind door zijn oudere broers. Hoe verloopt dat in de praktijk? “Vandaag zijn ze hier allebei en ook op training is het meestal een duobaan. Op stage in Zuid-Afrika was het bijvoorbeeld alleen met Kevin, maar ik hoef niet uit te leggen dat de tweeling goed op elkaar ingespeeld is. De overgang is vlot verlopen. Toen ze nog actief waren gaven ze me ook altijd veel raad dus aan die verhouding is weinig veranderd.”
Yanla Ndjip-Nyemeck – 100m horden (13″00 en 13″06)
Yanla Ndjip-Nyemeck maakte in Kortrijk haar wederoptreden op Belgische bodem nadat ze in de NCAA een WK-ticket veroverde en het Belgisch record van Anne Zagré evenaarde (12″71). “2025 is voor mij een doorbraakjaar gebleken. Ik slaag er steeds beter in om wat ik heb bijgeleerd uit te voeren. Die toptijd was in die zin niet echt een verrassing. Ik wist al jaren dat ik het in mij had om zo snel te lopen, maar het kwam er nooit op constante basis uit. Zo is atletiek nu eenmaal: je blijft werken, plots klikt het en dan komen de resultaten er. Ik heb regelmatig contact met Anne (Zagré; red.) en ze was heel blij voor mij. Haar record evenaren was altijd een droom en dat ze me steunt betekent veel voor me. Ze is een soort grote zus.”
