Op de Meeting de Liège lieten Thomas Carmoy en Eliott Crestan zien dat zij sterk uit hun blessureperiode zijn teruggekeerd. Carmoy liet in het hoogspringen zijn beste prestatie in twee jaar optekenen. Op de ongebruikelijke 1.000m snelde Crestan naar de derde prestatie aller tijden in België. Het hoogtepunt van de meeting kwam echter van Elise Vanderelst. Op de 5.000m schudde zij een toptijd van 14’51″13 uit de benen, een ruime verbetering van het BR van Jana Van Lent. Yaroslava Mahuchikh, de internationale blikvangster, kon niet haar gebruikelijke niveau aan de dag leggen in het hoogspringen.
Met de olympische kampioene en de wereldrecordhoudster in het hoogspringen in het midden moest het verticaal springnummer één van de topnummers van de avond worden. Yaroslava Mahuchikh kon helaas niet haar gebruikelijke klasse etaleren. Met 1m91, goed voor gedeelde winst, leverde ze naar eigen zeggen één van haar slechtste prestaties in jaren af. Voor een ‘slechter’ resultaat moeten we inderdaad al terug naar 2022. Het was al een hele tijd geleden, maar bij de mannen presteerde Thomas Carmoy wel op zijn quasi allerbeste niveau. Hij tekende voor zijn beste resultaat in twee jaar tijd door over 2m27 te springen en zo het meetingrecord aan te scherpen. Daarmee laat de Carolo een periode van blessureleed volledig achter zich en bewijst hij dat de aanpak van Tia Hellebaut vruchten afwerpt.
Ben Broeders schreef dan weer een winderige polsstokcompetitie op zijn naam. De nationale recordhouder had aan 5m56 genoeg om bovenaan te eindigen. Jaan Bal maakte in zijn schaduw ook indruk door zijn PR met drie centimeter aan te scherpen tot 5m46. Hij springt daarmee naar de negende plaats in de Belgische geschiedenisboeken.
Over naar de loopnummers waar Elise Vanderelst voor het figuurlijke hoogtepunt zorgde. In haar derde 5.000m ooit snelde ze naar een verpulvering van het BR. De nieuwe nationale recordtijd bedraagt nu 14’51”13. Meer daarover en het nipt missen van de WK-limiet leest u hier.
Op de 100m horden is Yanla Ndjip-Nyemeck sinds haar terugkeer uit de Verenigde Staten, waar ze het met een evenaring van het BR grandioos deed, zoekende naar een nieuwe toptijd. Net als in Kortrijk bleef ze ruim een tiende boven de dertien seconden. De winst ging zo naar Marlene Meier in 13”06. Ook Jonathan Sacoor kon de vele supporters geen thuisoverwinning bezorgen. De winnende chrono van 45”65, op naam van Younes Chattoui, was nochtans niet verschroeiend. Toch moest de Belgian Tornado het stellen met een tweede plaats in 45”89. Daarmee bleef hij wel eenvoudig Florent Mabille (46”56) en Robin Vanderbemden (46”94) voor.
Enkele minuten later zorgde Imke Vervaet voor een nieuwe Belgische overwinning in de Naimette Arena. Ze vloog de piste rond in een tijd van 51”56, haar tweede chrono ooit. Helena Ponette beet zich vast in haar zog en dook met 51”92 als enige nog onder de 52 seconden.
Op de eerder ongebruikelijk 1.000m maakte Eliott Crestan zijn wederoptreden na blessureperikelen. De 800m-specialist wilde net als op zijn favoriete afstand het Belgisch record van Ivo Van Damme afsnoepen, in 1976 goed voor een handgestopte 2’15”5. Crestan ging ondanks zijn recordplannen niet onstuimig te werk. Hij liet de haas in de beginfase een beetje uitlopen om die achterstand later gelijkmatig te dichten. Uiteindelijk haalde Crestan de winst nog binnen in 2’16”58, een dikke seconde boven het BR en boven de tijd van Pieter Sisk, de nummer twee aller tijden.
Camille Laus was dan weer de grootste blikvanger op de 800m. Zij keerde pas enkele dagen geleden terug uit Atlanta, haar nieuwe trainingsbasis, en ging vandaag op zoek naar een nieuwe recordtijd. Tijdens haar Amerikaanse tournee liet ze geen twijfel bestaan dat een eerste duik onder de 2’01 er zit aan te komen. Laus zette in de laatste rechte lijn nog alles op alles en werd uiteindelijk tweede. Met 2’02”56 bleef ze wel een eind boven haar seizoensbeste. De winst ging naar Oratile Nowe in 1’59”73.
Op de overige disciplines kenden de Belgen meer moeite om hun stempel te drukken waardoor de internationale atleten de spotlight kaapten. De 110m horden werd gewonnen door Jeremie Lararaudeuse in 13”47. Op het kortste sprintnummer zonder hindernissen maakte Patrizia Van der Weken haar favorietenrol makkelijk waar. De bronzen medaillewinnares van het WK indoor liet 11”20 optekenen. Janie De Naeyer sprintte als derde binnen in 11”58.
Ruben Querinjean, weliswaar een bekend gezicht in België door zijn dubbele nationaliteit maar uitkomend voor Luxemburg, heeft er wel een begenadigde dag opzitten. Hij zette de 1500m naar zijn hand en verpulverde tegelijk zijn PR met bijna vier seconden. Hij won in 3’34”92. Bassem Hemeida haalde het op de 400m horden in 49”17. Julien Watrin kon dat tempo niet bijbenen en werd vierde in 50”65. In de 3.000m steeple ging de winst naar Niklas Bucholz in 8’19”38. Rémy Schyns eindigde veertiende in 8’44”93.
Peter Cosyn en Remi Kizito werkten elk de 100m voor wheelers af in hun klasse. Zowel Cosyn (22”65) als Kizito (19”84) bleven met hun chrono’s boven hun PR’s.
