Sifan Hassan heeft welgeteld twee dagen kunnen genieten van haar wereldrecord op de 10.000m. Tijdens de Ethiopische trials in Hengelo, waar zondag het WR sneuvelde, knalde Letesenbet Gidey naar een waanzinnige tijd van 29’01″03 op de 10.000m. Gidey nam zo een stevige hap uit het meest recente WR in de atletiekwereld. De vraag lijkt daardoor niet langer of er in de nabije toekomst een vrouw onder 29 minuten duikt, maar vooral wanneer. De Ethiopische atleten lieten zich ook op andere afstanden gelden met maar liefst vijf beste wereldjaarprestaties. 

Het gezicht van Sifan Hassan liep over van blijdschap toen ze afgelopen zondag tijdens de FBK Games in het Nederlandse Hengelo haar 25 rondjes afhaspelde in amper 29’06″82. Daarmee deed ze ruim beter dan het toenmalig wereldrecord op de 10.000m (29’17″45) van Almaz Ayana, de regerende olympische kampioene die sinds 2019 niet meer in actie is gekomen. Het feestje was echter van bijzonder korte duur. De grote spelbreker? Letesenbet Gidey, de wereldrecordhoudster op de 5.000m.

Gidey zakte in eerste instantie af naar Hengelo om tijdens de Ethiopische trials haar hoogvorm te etaleren met het oog op de Olympische Spelen in Tokio. Blijkbaar aasde de snelste vrouw ooit op de 5.000m op nog veel meer. Gidey ging namelijk aan een verschroeiend tempo van start en zette de jacht op het amper twee dagen oude WR van Hassan in. Met verve, zou niet veel later blijken. Gidey verraste in oktober vorig jaar nog door het wereldrecord op de 5.000m naar 14’06″62 te brengen en deed dat kunstje in Hengelo op de dubbele afstand feilloos over.

De 23-jarige atlete klokte af na een verschroeiende 29’01″03 en duikt daarmee niet alleen bijna zeven seconden onder de tijd van Hassan, ze bombardeert zich ook meteen tot topfavoriete voor de Olympische Spelen in Tokio. Hassan leek tot voor vandaag ongenaakbaar op die afstand, maar de favorietenrol voor olympisch goud lijkt nu plots voor iemand anders weggelegd. De Nederlandse mag zich wel nog steeds de wereldrecordhoudster op de mijl, de uurloop en de vijf kilometer op de weg noemen. De grens van 29 minuten lijkt na de afgelopen dagen méér dan ooit in zicht. Om u een idee te geven van die grens: slechts vier Belgische heren doken het afgelopen jaar al onder 29 minuten.

Gidey had in principe eind vorig jaar haar debuut op de halve marathon gemaakt, maar gewapende conflicten in de regio Tigray in haar thuisland beslisten daar anders over. De atlete moest tijdelijk ook haar trainingen onderbreken vanwege de grote dreiging door het conflict dat de regio nog altijd teistert. Bij de mannen werd de 10.000m een prestigestrijd. Selemon Barega trok aan het langste eind na een splijtende slotronde in 51 seconden. Barega klokte af na 26’49″51, op de voet gevoeld door Yomif Kejelcha en Berihu Aregawi. Dat duo noteerde respectievelijk 26’49″73 en 26’50″37. De beste wereldjaarprestatie van Jacob Kiplimo (26’33″93) kwam door het onregelmatige tempo van Barega nooit in gevaar.

Selemon Barega – Foto: Golazo

Ook andere afstanden leveren vuurwerk op

Niet alleen op de 10.000m werd er stevig uitgehaald. Werkwuha Getachew liet voor het eerst echt van zich horen op de 800m. Getachew wist nooit eerder onder twee minuten te duiken, maar in Hengelo deed ze dat meteen ruim. Met 1’56″67 reikt ze de hand uit naar een olympisch ticket én zet ze het nationaal record op haar naam. Getachew voert met die chrono ook de wereldranglijst aan. Voor de atlete was het haar allereerste wedstrijd in het buitenland. Al haar PR’s liep ze de afgelopen jaren op hoogte, waardoor het een kwestie van tijd lijkt alvorens ze uitpakt met een nieuwe straffe stoot. Ook de 1500m bij de vrouwen leverde spektakel op. Freweyn Hailu, onlangs goed voor de zege op de Gouden Spike in Ostrava, knalde naar een beste wereldjaarprestatie van 3’57″33. Diribe Welteji legde beslag op de tweede stek in 3’58″93, de zesde chrono ooit door een juniore. Op de 3.000m steeple bij de heren was Bikila Takele goed voor een beste wereldjaarprestatie van 8’09″37.

Gudaf Tsegay zette probleemloos de 5.000m naar haar hand. De wereldrecordhoudster in zaal op de 1500m leek halverwege zelfs op koers om het wereldrecord van Gidey aan te scherpen, maar schoot op het einde toch tekort. Met 14’13″32 zette ze wel de vijfde tijd ooit neer, logischerwijs goed voor de beste wereldjaarprestatie. De volledige top drie bleef onder 14’20, iets wat nooit eerder voorviel in een 5.000m voor vrouwen. Ejgayehu Taye legde beslag op de tweede stek in 14’14″09. Senbere Teferi vervolledigde het podium met 14’15″24. Zelfs de vierde atlete in de wedstrijd, Fantu Worku, zette met 14’29″63 een chrono neer die beter was de de beste wereldjaarprestatie die tot gisteren op naam van Sifan Hassan stond met 14’35″34.

Bij de heren ging het eveneens hard. Steeplespecialist Getnet Wale toonde zich op het einde nipt het sterkste en klokte af na 12’53″28, uiteraard goed voor een beste wereldjaarprestatie. Al kan daar komende donderdag in Firenze verandering in komen. In totaal doken maar liefst vier atleten onder 13 minuten. Het leverde een gelijkaardige statistiek op zoals bij de vrouwen, want ook hier bleef de top vier onder de beste wereldjaarprestatie van de Keniaan Mark Lomuket. De gemiddelde leeftijd van dat kwartet: 20 en een half jaar. Tweevoudig wereldkampioen op de 5.000m, Muktar Edris, kon zich niet voorin handhaven en moest vrede nemen met de vijfde stek in 13’04″69. Dat hoeft echter niet meteen te betekenen dat er voor Edris, een kampioenschapsloper pur sang, geen plaatsje is op de Spelen. Ethiopië staat, net zoals Kenia, bekend om eigenaardige selectieprocedures. De trials van gisteren geven zelden de doorslag in die procedure. Al zijn de wereldranglijsten op diverse afstandsnummers grondig door elkaar geschud dankzij het hoogstaande Ethiopisch onderonsje bij onze noorderburen.

Muktar Edris (derde van links) Foto: Golazo