Afgelopen winter stak Rani Rosius haar neus al eens aan het venster met onder meer een tweede plek op het Belgisch kampioenschap. Gisteren gaf ze pas echt haar visitekaartje af door een fabelachtige 11”45 op 100 meter uit haar benen te schudden. Ze liep zo niet alleen Kim Gevaert uit de recordboeken, maar hield er ook een ticket voor het EK voor junioren aan over. Een dag later kan de Limburgse nog steeds moeilijk geloven wat ze voor elkaar heeft gekregen.
“Het is zo zot! Ik had dit echt niet verwacht en het lijkt nog steeds zo onwerkelijk”, begon een dolgelukkige Rosius haar verhaal. “De limiet voor het EK junioren zat de afgelopen weken wel in mijn achterhoofd, maar ik had het vooraf nooit als vanzelfsprekend beschouwd dat ik eronder zou duiken. Ik nam mij voor mijn best te doen en te kijken waar ik zou uitkomen. Dit is ongelofelijk”, aldus een met verstomming geslagen Rosius.
Tijdens de wedstrijd zelf besefte de atlete van AVT evenmin dat er een stunt in de maak was. “Ik had het totaal niet door. Wanneer ik er nu aan terugdenk merk ik wel dat ik opvallend meer op mijn gemak was tijdens mijn 100 meter. Ik kon daardoor technisch sterk lopen. Normaal doe ik dit nooit, maar gisteren wierp ik een blik op de klok, wat eveneens toont hoe ontspannen ik was. Met nog 10 meter te gaan zag ik dat de tijd nog maar op 10 seconden stond. Bij het overschrijden van de finish zag ik een lage 11 op het bord verschijnen en ik begreep er niets van. Ik ben opnieuw naar de klok gaan kijken, want dit was onmogelijk. Ik dacht dat er iets met de klok scheelde of dat de wind te fel in het voordeel blies”, zei de kersverse recordhoudster.
Niets was minder waar. Wanneer de spurtbom de bevestiging kreeg dat geen van beide de oorzaak was van die schitterende tijd, kwamen alle emoties boven. “Ik was in shock. Ik heb gelachen, geweend, ik werd overmand door emoties. Die finale later op de dag was dan ook bijzaak. Ik was er niet meer bij met mijn hoofd. Tijdens de opwarming struikelde ik zelfs verschillende keren. Het verbaasde mij dat ik dan toch nog een mooie 12”01 liep in de finale.”
Een verklaring voor die enorme stap voorwaarts heeft Rosius niet. “Ik heb dit jaar misschien iets meer getraind, maar een enorm verschil is het zeker niet. Op stage in Kroatië moest ik zelfs enkele alternatieve trainingen afwerken door pijn aan mijn scheenbenen. Ondanks dat dit nu beter gaat, was mijn voorbereiding dus niet perfect. Ik volg het schema van mijn trainer nauw op en heb vertrouwen in zijn kunnen. Onze band is ook enorm sterk en ik amuseer mij gewoonweg heel erg, wat volgens mij een niet te onderschatten invloed heeft”, verklaarde de Limburgse die nog steeds met de voeten op de grond blijft staan. “Dit verandert niets aan mijn verwachtingen voor het zomerseizoen. Ik wil nog geen prognoses doen over het EK, want ik kan dat momenteel echt niet inschatten. Het is niet omdat ik deze tijd nu één keer heb gelopen dat mij dat volgende keer opnieuw lukt. Ik besef wel dat de verwachtingen van buitenaf gaan toenemen en heb ook schrik dat mensen kritischer gaan zijn wanneer ik een mindere tijd loop.”
Naast Rosius toonden ook onder anderen Mariam Oularé, Elise Mehuys en Manon Depuydt mooie dingen op de kortere afstanden. Tijd om de 4×100 meterploeg weer leven in te blazen? “Op de Turbo stage met de VAL werd er kort al eens gesproken over een nieuwe aflossingsploeg. Momenteel is er nog heel weinig duidelijkheid over, dus het wordt afwachten of dit nieuwe project ook echt vorm zal krijgen”, lichtte de spurtster toe.
reclameborden bij de windmeter gezien?
Reacties zijn gesloten.