De derde dag op het WK voor junioren in Tampere was erg succesvol voor onze Belgen. Zij waren echter niet alleen. Toch was er ook ruimte voor opvallende resultaten. Enkele topfavorieten, met onder meer Samuel Tefera op de 1500m en Twanish Terry op de 100m, werden verrast door knalprestaties van de underdogs. De Nederlandse delegatie beleefde in tegenstelling tot gisteren een mindere dag. Een overzicht.

Discus vrouwen: topfavoriete stelt niet teleur, Van Klinken ontgoochelt

Alexandra Emilianov uit Moldavië hoefde in de finale van het discuswerpen alleen maar de Nederlandse Jorinde Van Klinken, die gisteren al goed was voor een bronzen plak in het kogelstoten, te vrezen. Van Klinken presteerde echter ondermaats met haar discus en werd slechts zevende met 50m61. Emilaniov rekende zonder problemen af met de rest van het veld door 57m89 te noteren. De Finse Helena Leveelahti verbeterde het Finse juniorenrecord naar 56m82 en kon op die manier het zilver binnenrijven voor het organiserende land. De derde plaats ging naar de Cubaanse Silinda Oneisi Morales met een worp van 55m37.

1500m mannen: Manangoi is Ingebrigtsen te snel af, Tefera valt naast podium

Samuel Tefera, de tweede beste perfomer dit jaar op de 1500m en de wereldkampioen in zaal, werd slechts vijfde in de razend spannende finale van de 1500m. Het was de Brit Jake Heyward, de huidige Europese kampioen bij de junioren en de vierde junior aller tijden in eigen land, die de 12 atleten op sleeptouw nam. Onder hen ook de Nederlander Robin Van Riel. Van Riel miste echter ervaring en frisheid om mee te doen voor de ereplaatsen. Hij sloot zijn WK af als twaalfde, maar daarmee kon de atleet wel leven.

Svein Arne Hansen, de president van European Athletics, feliciteert zijn landgenoot met zijn zilveren plak – Foto: Tomas Sisk

Voorin barstte ondertussen de strijd los tussen de Afrikanen, onder het commando van de Kenianen George Manangoi en zijn landgenoot Justus Soget, en de Noor Jakob Ingebrigtsen. Het eindschot van Ingebritsen zou net te laat komen om de wereldtitel te behalen. Die eer was weggelegd voor Manangoi, die een laatste ronde in 53” neerzette en finishte na 3’41”71. Manangoi, de huidige wereldkampioen bij de scholieren op de 1500m, is de jongere broer van Elijah Manangoi. Die is dan weer de wereldkampioen bij de senioren. De Manangois mogen dus gerust de wereldkampioenenfamilie bij uitstek genoemd worden. Ingebritsen volgde als tweede op 18 honderdsten. Soget maakte het Keniaanse feestje compleet door het brons te behalen met 3’42”14. Het harde labeur van de Brit Heyward werd overigens beloond. Hij werd vierde op ruim één seconde van het podium.

800m vrouwen: kampioenschapsrecord na tijdrit van Welteji

Diribe Welteji toonde tijdens de reeksen en de halve finales al dat ze races vanop de kop naar haar hand kon zetten. In de finale deed de Ethiopische exact hetzelfde. Ze kwam na één ronde door in 58” en ging voort op haar elan. Ze dook met 1’59”74 voor het eerst onder de magische grens van 2’, wat tevens goed was voor een kampioenschapsrecord. De Australische Carley Thomas en de Zwitserse Delia Sclabas vervolledigden het podium met respectievelijk 2’01”13 en 2’01”29.

100m vrouwen: Williams verrast favoriete Terry

Briana Williams kon het zelf niet geloven – Foto: Tomas Sisk

Na de halve finales, waarin Twanisha Terry uit de Verenigde Staten tot 11”03 kwam, leek er geen twijfel over te bestaan dat ze haar landgenote Candace Hill zou opvolgen als wereldkampioene op de 100m. Terry, dit seizoen al goed voor 10”99, bezweek echter onder druk. De Jamaicaanse Briana Williams zag haar kans schoon én behaalde op die manier een felbevochten wereldtitel. Williams finishte na 11”16. Terry en de Britse Kristal Awuah mochten ook het podium op met respectievelijk 11”19 en 11”37. De wereldtitel van Williams werd uitbundig gevierd door Ato Boldon, die in de jaren ’90 goed voor 9”88 op het koningsnummer van de sprint. Boldon is al jaren aan de slag bij de IAAF als journalist. De ex-sprinter uit Trinidad en Tobago sprintte als de bliksem richting de mixed zone om zeker als eerste bij Williams te zijn.

Zevenkamp: Emerson leidt de dans na dag 1

Na de eerste dag in de zevenkamp kan er in tegenstelling tot bij de mannen nog niet gesproken worden over uitgesproken winnaressen. De top drie bevindt zich namelijk op amper 81 punten van elkaar. Na dag één is het de Britse Niamh Emerson die aan de leiding gaat met 3690 punten. Zij wordt op de voet gevolgd door de Cubaanse Ariana Rodriguez en de Oostenrijkse titelverdedigster Sarah Lagger. Het belooft ongetwijfeld een tweede dag vol suspense te gaan worden in de zevenkamp. De Nederlandse Marijke Esselink kampeert na de eerste dag op de twaalfde plaats met een voorlopig puntentotaal na vier onderdelen van 3350 punten. Hopelijk kan de Nederlandse nog een paar plekjes opschuiven tijdens het verspringen, het speerwerpen en de afsluitende 800m.

Nederlanders kunnen helaas niet overtuigen

Hierboven kon u al de prestaties van enkele van onze noorderburen lezen. Er kwamen echter nog Nederlanders in actie. Ramsey Angela mocht na de reeksen van de 400m horden opgelucht ademhalen. Angela werd vierde in zijn reeks met 51”95, maar die tijd was wel goed voor de tweede verliezende tijd.

“Ik ben door naar de halve finales. Zo vroeg lopen is altijd al een probleem geweest. Morgen zal het sowieso beter gaan. Ik presteer nu eenmaal het beste ’s avonds”, aldus Angela.

Oneyma Adigida kwalificeerde zich wel rechtstreeks voor de halve finales van de 200m. Adigida liep zelfs een nieuw Nederlands juniorenrecord met 21”04 én dat vanuit baan één.

“Ik weet dat het sneller zal moeten in de halve finales, maar daartoe acht ik me wel in staat. Hopelijk kan ik ook in een betere baan lopen. Ik mik op een finaleplaats. Hopelijk slaag ik daar vanavond in”, vertelde de sprinter.

Die betere baan kreeg hij ook, maar sneller ging de Nederlander niet meer. Zijn 21”10 volstond net niet voor de finale, aangezien hij daarmee de negende tijd van alle halve finalisten noteerde. Adigida moest onder de 21” duiken om in de finale te geraken. De snelste verliezende tijd bedroeg 20”96.

Bij deze ook alvast een uitzonderlijk woord van dank aan Tomas Sisk voor de prachtige foto’s!