Met eerst brons op de 3.000 meter en dan zilver op de 1.500 meter, is Laura Muir een van de grote sterren van het WK in eigen land. Eerder in de week ondervond ze nog tot twee keer toe grote sneeuwhinder.

“Wat een gekke week”, zei een dolgelukkige Muir in haar niet altijd makkelijk te verstaan Schots accent. Nooit eerder won ze een medaille op het wereldtoneel, in Birmingham in één klap twee. “Dinsdag moest ik nog te voet naar de les door de sneeuw, woensdag miste ik mijn vlucht en moest ik het hele land doorkruisen met de auto. En nu dit. Ik heb een hele weg afgelegd in enkele dagen.”

Het wachten op de luchthaven en de zeven uur durende rit vanuit Glasgow naar Birmingham kropen blijkbaar niet in de kleren. Twee afstanden combineren is hoe dan ook al een zware klus. “Ik ben heel blij dat ik de drie wedstrijden op drie dagen zo goed ben doorgekomen. Dat is te danken aan mijn coach en kinesist. Zij stippelden een recuperatiestrategie uit. Ik voelde me nog heel sterk en fris in de opwarming.”

Na de 3.000 meter werd her en der gesuggereerd dat nummer twee Sifan Hassan een diskwalificatie verdiende voor een duw aan Muir in de laatste rechte lijn. “Dat is nu eenmaal afstandslopen. Daar horen wat manoeuvres bij. Het was mijn eerste internationale medaille en ik wilde niet te veel bezig zijn met een eventuele diskwalificatie. Waarom ik haar op de 1.500 meter wel voorblijf, weet ik niet. Ik ben waarschijnlijk iets beter gerecupereerd, of misschien heb ik het tactisch net een tikkeltje beter aangepakt.”

Voor de Commonwealth Games in april in Australië moet Muir passen. Ze wil even alles op haar studies Dierengeneeskunde zetten. “Mijn eindexamens zijn in mei. Daarna kan ik weer wedstrijden beginnen lopen, dus ik zal gelukkig een relatief normaal zomerseizoen kennen, inclusief EK in Berlijn.”