De belofteploeg op de 4x400m heeft zich vlot verzekerd van een finaleplaats op het EK voor beloften. In de tweede van twee reeksen liepen ze een sterke race waarin het er lang naar uitzag dat onze landgenoten als reekswinnaar naar de finale mochten. In de laatste meters gooiden de Fransen zich echter nog net voor onze ploeg. Met een tijd van 3’08”59 gaan de jonge Tornados als zesde de finale in. Zorgen ze morgen voor de verrassing?

Alexander Doom, die tijdens de reeksen van de individuele 400m geen al te goede beurt maakte, knoopte aan met een knappe prestatie als startloper. Hij gaf als eerste de stok door aan Christian Iguacel. “De wind was opnieuw aanwezig, weliswaar in mindere mate dan tijdens de reeksen van de 400m. Het zat ook qua gevoel veel beter dan donderdag. Hopelijk kunnen we morgen nog iets sneller gaan”, aldus startloper Doom.

Christian Iguacel – Foto: Jeroen De Meyer

Christian Iguacel kreeg de stok als eerste en hield die plaats erg knap vast. Met nog 200m te gaan plaatste hij een extra versnelling waardoor de naaste concurrenten op een achterstand werden gezet. De laatste meters werden zwoegen, maar hij kon consolideren en op die manier Asamti Badji op pad sturen.

“Ik ben diep moeten gaan, maar we hadden er voor de start vertrouwen in. Als we morgen sneller kunnen gaan, dan zit er zeker iets moois in”, vertelde Iguacel, die vervolgens even naar zijn startnummer 3 lonkte.

Badji ging sterk van start en vocht een verbeten duel uit met zijn Franse collega Radu. Quasi gelijktijdig met de Fransen gaf hij de stok door aan slotloper Michael Rossaert. Rossaert sprintte naar de leiding en liep controlerend de laatste rechte lijn in. De Fransen haalden het in een prestigesprintje, waarin Rossaert duidelijk geen overbodige energie wou verspillen.

Asamti Badji – Foto: Jeroen De Meyer

“Dit is onze sterkste opstelling. Ik voelde me goed en kon op het einde een beetje sparen. Morgen zullen we de wedstrijd niet moeten maken. De wind blaast hier duidelijk altijd sterk, maar vandaag vormde die minder een spelbreker”, besloot een duidelijk ontspannen Rossaert.