Hoe zou het nog zijn met… Stef Vanhaeren? “Uit vorm geraken, bleek een nachtmerrie”

Stef Vanhaeren behoorde jarenlang tot de Belgische top op de 400m met en zonder horden, waar hij de Belgische titels aan elkaar reeg en het ene Belgische record na het andere op zijn naam schreef (300m horden cadetten, 400m horden scholieren/junioren, 4x100m/4x200m scholieren). Zijn internationale doorbraak kwam er in 2009 toen hij op de EYOF in Tampere (Finland) goud behaalde op de 400m horden en tevens deel uitmaakte van de bronzen aflossingsploeg op de 4x100m. Nadien voegde hij daar nog zilveren medailles aan toe op het EK junioren en het EK beloften, respectievelijk op de 400m horden en de 4x400m. Met een PR van 49”83 prijkt hij bovendien op de 7de plaats in de Belgische top 10 aller tijden.

In oktober 2015 kondigde de toen nog maar 23-jarige Stef Vanhaeren echter aan te stoppen met atletiek, iets wat bij vele atletiekliefhebbers als een verrassing aankwam. Zelf heeft hij echter geen spijt van die beslissing. “Jammer genoeg niet. Jammer omdat ik zoveel uren van passie en toewijding aan atletiek heb gegeven dat het verdient om gemist te worden. Maar de voornaamste reden dat ik het niet mis, is omdat ik diezelfde passie en toewijding nu aan een andere sport geef. Ik kan nog altijd niet leven zonder hard te trainen, een doel voor ogen te hebben en af en toe eens over mijn limiet te gaan.”

“Ik hou ervan om mezelf te overstijgen”

Die nieuwe sportieve uitlaatklep heeft Stef gevonden in het fietsen, al geeft hij aan daar niet even competitief mee bezig te zijn. “Competitief misschien niet, ik denk dat ik ook niet per se zo competitief ben. Ik hou ervan om mezelf te overstijgen, dat wel. Dat gaat dan ook vaak samen met mooie prestaties of winnen, maar voor die gouden medaille doe ik het zeker niet. Ik hou van vooruitgang, beter worden, hard trainen en soms gewoon keihard fietsen! Ik zal dit jaar ook bij de elite zonder contract meefietsen bij de Antwerpse RABC ploeg. Dit zal weer een enorme uitdaging zijn. Momenteel probeer ik me dan ook zo goed mogelijk voor te bereiden op mijn eerste echte wielerseizoen!”

“Plezier is een belangrijk ingrediënt van topsport dat niet vergeten mag worden”

Dat hij nog altijd in uitstekende vorm verkeert, bewees hij afgelopen herfst in de achtkamp van Brasschaat (www.achtkamp.be), een competitie gespreid over 6 weken waarin verschillende fiets- en atletiekdisciplines op het programma staan: 1 km tijdrit, 200m, verspringen, 6,5 km tijdrit, kogelstoten, 1500m, veldloop en veldrit.  Met podiumplaatsen op 4 van de 8 individuele proeven, waaronder winst op de 1.500m, en geen enkele prestatie buiten de top 10 verzekerde Stef zich van de eindzege. En dat al meteen bij zijn eerste deelname. “Ik wist dat het mogelijk moest zijn om in elke proef top 10 te halen. Als dat me zou lukken, wist ik ook dat ik zou meedoen voor eindwinst, maar langs de andere kant waren er ook een pak proeven bij waarbij ik echt niet wist hoe goed ik voor de dag zou komen. Het feit dat ik in vorm was, dat is gewoon mijn persoonlijkheid. Ik had nooit meegedaan als ik me niet een beetje had kunnen voorbereiden. Ik heb me in ieder geval geamuseerd en zoals ik ondertussen ontdekt heb, is dat ook een cruciaal ingrediënt van topprestaties.”

Droom versus nachtmerrie

Ook beroepsmatig gaf Stef zijn leven een volledige nieuwe wending, al komen zijn studies toegepaste psychologie alsnog van pas. “Pyschologie is een vakgebied dat me altijd enorm geïnteresseerd heeft, nog steeds. Ik lees nog dagelijks boeken gerelateerd aan psychologie. Om kort te schetsen heb ik me vorig jaar volledig gestort in de verkoop. Van telesales tot het verkopen van vastgoed, en dan komt de interesse in psychologie wel goed van pas! Mensen zijn soms heel voorspelbaar…”

Van het beruchte zwarte gat na de topsport heeft hij tot op heden nog niet echt last gehad. “Mijn droom was stiekem om sport op een laag pitje te doen, mijn gedrevenheid die ik had voor mijn sport in de bedrijfswereld te steken en rijk te worden. Ik heb helaas ontdekt dat veel geld verdienen, pintjes drinken en fysiek uit vorm geraken een absolute nachtmerrie is voor mij. Daarom dat ik nu een job heb waarbij ik me weer wel kan uitleven in de sport en ik mijn liefde voor de sport iets of wat kan delen.” [nvdr: Stef werkt momenteel als Afdelingsmanager ‘running’ bij Decathlon in Antwerpen).

Trots en tevreden

Op zijn atletiekcarrière blikt hij trots en tevreden terug. “Als buitenstaander zou ik zeggen: zonde. Ik had nog veel meer kunnen bereiken en ben er zeker van dat ik nog sneller had kunnen lopen. Maar ik geloof niet dat het me als persoon nog veel had kunnen bijbrengen. Het was kort en krachtig, ik heb heel veel geluk gehad dat ik heel veel heb kunnen meemaken en zien op jonge leeftijd. Daar ben ik de atletiekwereld enorm dankbaar voor. En uiteraard volg ik de atletiek nog wel. Het is nu al een tijdje geleden dat ik nog eens ben gaan supporteren, maar af en toe kijk ik wel eens naar de ‘live results’. In de zomer wil ik wel proberen om nog eens live te komen kijken. Topsport, die zoektocht naar die laatste percentjes, de mentale strijd met jezelf… Dat komt allemaal terug in de atletiek en daarom dat ik het nog altijd een fantastische sport vind!”