Met nog twee dagen te gaan tot het WK in Moskou zetten we onze reeks voort. Vier Belgen (of een Belgische aflossingsselectie) sloegen er in het verleden in om een medaille te veroveren op een wereldkampioenschap atletiek. Meer dan een bronzen medaille zat er voor ons land echter nog niet in, dit in tegenstelling tot indoor-WK’s (herinner u bijvoorbeeld het goud van Tia Hellebaut op de vijfkamp) en het veldlopen (meest recent het dubbel goud van Mohammed Mourhit). De tweede van die bronzen medaille-winnaars op een outdoor-WK was Mohammed Mourhit. We keren even terug in de tijd, naar 1999.
Mohammed Mourhit, voormalig Marrokaan en meervoudig nationaal kampioen daar, was in 1997 pas Belg geworden na zijn huwelijk met de Luikse Béatrice Bouteille. De nationale successen stapelden zich algauw op en Mourhit werd driemaal op rij (van ’97 tot ’99) Belgisch kampioen veldlopen en haalde tweemaal de Crosscup binnen. De internationale carrière van Mourhit moest dan echter pas beginnen.
Op de zevende editie van de wereldkampioenschappen in het Spaanse Sevilla, haalde Mourhit op woensdag 22 augustus de reekswinst binnen op de 5000m. De eerste reeks verliep tactisch (en traag) en dus had Mourhit in reeks twee voldoende aan zuinige winst in 13’28″96. Veldlooplegende Sergiy Lebid werd in de eerste reeks toen trouwens uitgeschakeld. In de finale werd het een Afrikaans onderonsje. Het waren echter de Marokkanen die het laken naar zich toe trokken. Landgenoten Salah Hissou, voormalig wereldrecordhouder op de 10000m, en Brahim Lahlafi namen het meeste initatief. Mohammed Mourhit volgde zijn voormalige landgenoten gezwind. De zwarte Afrikanen leken het onderspit te moeten delven en met nog één ronde te gaan, leek het podium vast te liggen. Mourhit kwam – met nog amper 200m te gaan – aan de schouders van de Marokkanen, maar geraakte er niet over. In een zinderende laatste rechte lijn bleek Hissou de betere en Mourhit solliciteerde naar het zilver, want Lahlafi zwalpte op zijn magere benen. Opeeens dook vanuit de achtergrond echter de Keniaan Benjamin Limo, de regerende wereldkampioen veldlopen, terug op. Hij stoof Mourhit, die bijna struikelend over de finish kwam, nog voorbij naar het zilver. Mourhit was echter kennelijk tevreden met zijn eremetaal en vervoegde met plezier Hissou, die won in een kampioenschapsrecord van 12’58″13, in zijn ereronde in het Estadio Olimpico.
Meteen na het kampioenschap gingen al stemmen op als zou Mourhit zijn voormalige landgenoten willen hebben voorlaten. Voor criticasters was het zonneklaar dat er een onderonsje was gesmeed onder de Marokkanen en de Marokkaanse Belg. Hoedanook werd Mourhit, na William Van Dijck twaalf jaar eerder, pas de tweede Belgische medaillewinnaar op een WK. Amper een week later, op de Memorial Van Damme, snoerde Mourhit alle kwatongen de mond. In een aangekondigde snelle 10.000m dook hij als eerste Europeaan ooit onder de 27′. Met 26’52″30 stelde hij het Belgisch en Europees record met respectievelijk maar liefst 31 en 20 seconden scherper. Mourhit kreeg zijn medaille uit handen van prins Filip en het talrijk opgekomen Belgische publiek stond weer als één man achter de geadopteerde Marokkaan.
1999 werd pas de voorbode voor de rijke internationale carrière van Mourhit. In 2000 en 2001 (in Oostende) werd hij wereldkampioen veldlopen. Tussenin stelde hij ook het Europees record op de 3000m (7’26″62) en 5000m (12’49″71) scherper, die beiden tot op vandaag standhouden. Daarnaast moest Mourhit enkel de koning van de mijl, Hicham El Guerrouj, laten voorgaan op het WK indoor op de 3000m. Helaas kwam er een abrupt en zwart einde aan de hoge vlucht die Mourhit genomen had. Op 5 mei 2002, op de wereldkampioenschappen halve marathon in Brussel, liep Mourhit tegen de dopinglamp. Sporen van epo-gebruik werden teruggevonden in zijn staal en een schorsing van drie jaar werd uitgesproken. Twee jaar later kon Mourhit al vervroegd zijn comeback maken, maar hij kwam nooit terug op zijn oude niveau. Ook meer recent, in 2011-2012, kondigde hij op 41-jarige leeftijd een rentree aan, maar ook die bleef bescheiden.
Mourhit werd dan wel ontegensprekelijk de meest succesvolle Belgische afstandsloper allertijden, maar zijn hele carrière wordt nu overschaduwd door het dopingschandaal uit 2002. Jonge atleten zien zijn record trouwens liever verdwijnen. Daarvoor werd recent nog een petitie opgestart.
De laatste ronde van het WK in Sevilla bekijkt u hier. (Youtube)
> Morgen: het brons van de damesselectie 4x100m in Osaka
< Gisteren: het brons van William Van Dijck op de 3000m steeple in Rome
